Thursday, 11 June 2009

Ευρωεκλογές τέλος. Θρίαμβος του Μαυρογιαλούρου!!!

Ή αλλέως πως, για τους μη κατέχοντες την αναφοράν εις το προφητικόν και αεί επίκαιρον κινηματογραφικόν έργον των '60, οι λιγούριδες κατέβηκαν στους δρόμους, βγήκαν στα τηλε-παράθυρα και εκλιπάρησαν εμάς, τους ψηφοφόρους:
  • ψήφισέ με και εδώ είμαι εγώ.
  • ψήφισε εμένα, αφού με τους άλλους άκρη δεν βγάζεις!
  • Φτάνουν τα σκάνδαλα αυτουνού -- με εμάς δεν ακούγονταν ποτέ! Ψήφισε εμένα και θα κλέβουμε παρέα, ΑΘΟΡΥΒΑ και ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ!
Ναι.

Στην ελλάδα ψηφίζουμε πολύ ώριμα και προσεκτικά και ως εξής:
α) διότι έχουμε συμφέρον και ο τάδε πολιτικός με την εκλογή του, θα μας ικανοποιήσει το συμφέρον. Άρα ασκούμε πολιτική εξουσία μέσω "αντιπροσώπου".
β) διότι είμαστε συναισθηματικά δεμένοι με κάτι, συνήθως άσχετο με τη πολιτική.

Προφανώς ουδεις νουνεχής ψηφίζει/ επιλέγει τους πολιτικολιγούριδες μας επειδή πονάνε τον τόπο (παράκληση μη ξερνάτε στο πάτωμα).

Ισως, αν δεν ήταν τόσο συνδεδεμένη η πολιτική με το μπίζνες, δηλαδή εάν ευνομείτο η ελλάδα, εαν ήταν όλοι οι άνθρωποι πιο αντικειμενικοί, εαν ο υποθετικός λόγος ήταν ενεστός, εάν...

Αλλά δεν είναι.
Και το τετραγωνικό στο Κολωνάκι Αθηνών Αττικής είναι € 6-10κ, δηλαδή πανω από το βασικό ετήσιο εισόδημα. Το τετραγωνικό.
Στη Νίκαια βρίσκεις και με 2-4 χιλιάδες (στη Νίκαια Γαλλίας, εννοώ).