Γράφει ο ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ  στο LIBERAL  πολύ ενδιαφέρον online έντυπο στην Ελλήνική γλώσσα.

Αναπαράγω εδώ με ευχαριστίες και χωρίς σχόλια (- δεν έχω να προσθέσω αξία).

Μείωση συντάξεων έως 48% και μείωση μισθών έως 35% οδήγησαν κατά  την περίοδο των μνημονίων, 2010-2015, στην φτωχοποίηση ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.  Τρεις στους δέκα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ καταγράφεται μια πολύ σοβαρή ανεργία της τάξεως του 25,5%, δηλαδή 1.240.000 άνεργοι, εκ των οποίων 50% είναι νέοι. Από το 2010 έως το 2013 η μισθωτή εργασία έχασε 37 δισ. από τη μείωση των μισθών και την αύξηση της φορολογίας. Οι δε αυτοαπασχολούμενοι έχασαν 4 δισ. μόνο από την αύξηση της φορολογίας. Έχει διευρυνθεί  η κοινωνική ανισότητα, γι' αυτό και έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, από 2 σε 3 εκατομμύρια.

Ο ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου κ.  Σάββας Ρομπόλης παρατηρεί: «Μια χώρα όπως η Ελλάδα, με 4.740.000 άτομα εργατικό δυναμικό, 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 1.240.000 άτομα στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη, δεν μπορεί να προσδοκά ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ούτε ανάταξη του κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού. Σε μια τέτοια προοπτική, εγκυμονεί ο κίνδυνος μονιμοποίησης της φτωχοποίησης σημαντικού τμήματος του πληθυσμού και σοβαρής καθίζησης του παραγωγικού και τεχνολογικού υπόβαθρου».

Συντάξεις

Έως 50% είναι οι μειώσεις στις συντάξεις λόγω μνημονίων ενώ έρχεται και νέο ‘’ψαλίδι’’ λόγω των μέτρων που προβλέπει το τρίτο  μνημόνιο.

Σε  τέσσερα χρόνια με έξι διαφορετικούς νόμους (3845/2010, 3847/2010, 3863/2010, 3986/11, 4051/12 και 4093/13) οι συνταξιούχοι είδαν τη σύνταξή τους να μειώνεται από 14,3% οι χαμηλότερες (κατάργηση δώρων και επιδόματος άδειας αν δεν είχαν άλλη μείωση) έως και 48% ανάλογα με το ύψος τους. Πρόσφατα με το τρίτο μνημόνιο επιβλήθηκε και  η αύξηση της εισφοράς ασθενείας από 4% στο 6% στην κύρια σύνταξη και η επιβολή αντίστοιχης εισφοράς 6% στην επικουρική είναι η πρόσφατη (από την 1η Ιουλίου) περικοπή που καταλαμβάνει όλες ανεξαιρέτως τις συντάξεις. Το νέο Μνημόνιο προβλέπει ότι σχεδόν το 1/3 της δημοσιονομικής εξοικονόμησης που πρέπει να προκύψει το 2016 θα προέλθει από τις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις. Συγκεκριμένα η εξοικονόμηση από τις συνταξιοδοτικές δαπάνες πρέπει να φτάσει το 1% του ΑΕΠ ή τα 1,8 δισ. ευρώ το 2016, αφού πρώτα εξοικονομηθούν 450 εκατ. ευρώ μέχρι τέλος του 2015,Για τα ποσά αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν με ισοδύναμα και  θα γίνει περικοπή συντάξεων εκτιμούν στελέχη της κοινωνικής ασφάλισης προσδιορίζοντας μάλιστα το μεσοσταθμικό ποσοστό της περικοπής για συντάξεις πάνω από 1.000 ευρώ στο 11%-13%.

Σήμερα τα επίσημα στοιχεία του  υπουργείου Εργασίας δείχνουν ότι οι 6 στους 10 συνταξιούχους στη χώρα μας παίρνουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44.8% των συνταξιούχων παίρνουν μηναία σύνταξη κάτω από το όριο σχετικής  φτώχειας των 665 ευρώ.

Τονίζεται ότι οι περικοπές που έγιναν στις συντάξεις έχουν ως εξής:

- Τέσσερις περικοπές επιβάλλονται κάθε μήνα στις κύριες συντάξεις που ξεπερνούν συγκεκριμένα ποσά: Εισφορά 3% - 14% παρακρατείται σε συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ. Επιπλέον μείωση 6% -10% επιβάλλεται σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών για τον υπόλοιπο ποσό, εφόσον αυτό υπερβαίνει τα 1.700 ευρώ και ακολουθούν μειώσεις 40% στο υπερβάλλον ποσό για συνταξιούχους κάτω των 55 ετών, αν μετά την παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης απομένουν άνω των 1.000 ευρώ ή 20% για ποσό άνω των 1.200 ευρώ στους συνταξιούχους που έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος. Μείωση ποσοστού 12% επιβάλλεται, τέλος, αφού αφαιρεθούν οι προηγούμενες μειώσεις στο ποσό της σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ.

- Τρεις είναι οι βασικές περικοπές στις επικουρικές που ξεπερνούν τα 300 ευρώ. Επιβάλλονται μειώσεις 3% - 10% στο αρχικό ποσό, μείωση 30% στο υπερβάλλον των 150 ευρώ, παρακρατήσεις 10% - 20% για τα άνω των 200 ευρώ ποσά. Οριζόντια  μείωση 5,2% έχει γίνει σε όλες τις επικουρικές συντάξεις του ΕΤΕΑ, όπου εκκρεμεί η εφαρμογή της «ρήτρας» μηδενικού ελλείμματος, δηλ. νέες μειώσεις αν δεν βρεθούν «ισοδύναμα».

 - Μειώσεις 5% - 20% επιβάλλονται, ανάλογα με το ύψος του αθροίσματος των μηνιαίων συντάξεων (κυρίων, επικουρικών και μερισμάτων) που υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ (από 1.000 ευρώ έως και 1.500 ευρώ μειώνεται το σύνολο του ποσού κατά 5% και το ποσό που απομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.000,01 ευρώ. Από 1.500,01 ευρώ έως και 2.000 ευρώ μειώνεται το σύνολο του ποσού κατά 10% και ποσό που απομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.425,01ευρώ. Από 2,000,01ευρώ έως και 3.000,00 ευρώ μειώνεται το σύνολο του ποσού κατά 15% και το ποσό που απομένει δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.800,01ευρώ.

Μισθοί

Με μηνιαίο μισθό  346 ευρώ απασχολούνται μισό εκατομμύριο  μερικώς απασχολούμενοι, το  παραδοσιακό 8ωρο εργασίας οδεύει προς κατάργηση, οι μισθοί «επέστρεψαν» στα επίπεδα του  2002, ένα εκατομμύριο είναι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι και 1,2 εκατομμύρια είναι οι άνεργοι(οι οποίοι  θα αυξηθούν το 2016) εκ των οποίων το 73% είναι  στην ανεργία πάνω από ένα έτος !!!Τα νέα  στοιχεία-σοκ  του ΙΚΑ και του ΙΝΕ ΓΣΕΕ δείχνουν ότι σήμερα η αγορά εργασίας ‘σηματοδοτείται’’ με εξευτελιστικούς μισθούς, ανασφάλιστη εργασία και πλήρη ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων .Έτσι χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα πληρώνονται με καθυστέρηση αρκετών μηνών, είναι «ευάλωτοι» στην ανεργία  και αναγκάζονται  να δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Τα στοιχεία είναι  εντυπωσιακά:

- Ένα εκατομμύριο είναι οι απλήρωτοι (από 1 - 5 μήνες) εργαζόμενοι  στον ιδιωτικό τομέα.

- Μισό εκατομμύριο είναι οι  υποαπασχολούμενοι (μέχρι 4 ώρες, επισήμως, την ημέρα με τις  μισές αποδοχές) ενώ 1,5 εκατ. είναι οι αμειβόμενοι, περιοδικά, με «μαύρα». Μάλιστα οι 7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν είναι προσωρινής απασχόλησης, οι λεγόμενες και ευέλικτες μορφές εργασίας, φαινόμενο που σηματοδοτεί το τέλος του παραδοσιακού 8ωρου εργασίας.

- Κάτω από τα 815 ευρώ  είναι σήμερα ο μέσος καθαρός μισθός στην Ελλάδα(ιδιωτικός τομέας)  ενώ με μηνιαίο μισθό  346 ευρώ απασχολούνται μισό εκατομμύριο  μερικώς απασχολούμενοι! Μετά την επιβολή των capital controls οι επιχειρήσεις  προχώρησαν  σε νέα    περικοπή των μισθών  είτε με την αλλαγή των συμβάσεων εργασίας (από πλήρους απασχόλησης σε εκ περιτροπής εργασία) είτε ακόμη και με την απευθείας μείωση των ονομαστικών αποδοχών μέσω των ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα αυτή τη στιγμή, διαμορφώνεται μόλις στα 1008,13 ευρώ μεικτά. Επί αυτού του μισθού επιβάλλονται οι ακόλουθες κρατήσεις:

- 156 ευρώ ως ασφαλιστική εισφορά

- 37 ευρώ ως παρακράτηση για τον φόρο εισοδήματος.

Mάλιστα, πρόσφατη έρευνα, έδειξε ότι μέχρι και το 60% του μισθού τους καλούνται να καταβάλλουν σε φόρους και εισφορές οι μισθωτοί. Mισθωτός με μικτές αποδοχές ύψους 2.400 ευρώ το μήνα (ποσό που είναι κατά 67% μεγαλύτερο από τον μέσο μισθό) και δύο παιδιά πληρώνει το 60% του μισθού σε φόρους και εισφορές, ποσοστό σχεδόν 20% μεγαλύτερο από τις εισφορές στη Γερμανία και 70% περισσότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Αντίστοιχα, για μισθωτό με μέσες μικτές αποδοχές 1.440 ευρώ το μήνα, η Ελλάδα έχει υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές ως ποσοστό των μισθών σε σύγκριση με Ολλανδία, Φινλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία, ενώ μόνο τρεις χώρες έχουν αισθητά υψηλότερες εισφορές από τις ελληνικές.

Τα στοιχεία της  Ελληνικής Στατιστικής Αρχής δείχνουν  ότι ο δείκτης για τους μισθούς κατά το 2ο τρίμηνο του 2015 υποχώρησε κατά 4,2% συγκριτικά με το β’ τρίμηνο του 2014. Αυτό αποτελεί ένα ακόμη αρνητικό ρεκόρ 10ετίας. Από τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ για την περίοδο 2006-2015 προκύπτει ότι ουδέποτε σε αυτή την περίοδο, έχει καταγραφεί τέτοια τιμή στον συγκεκριμένο δείκτη. Μάλιστα, αν κανείς πάει ακόμη πιο πίσω στον χρόνο, θα διαπιστώσει ότι οι μισθοί οδεύουν ολοταχώς προς τα επίπεδα της... δραχμής, δηλαδή τα επίπεδα που ίσχυαν το 2002.

Τονίζεται ,τέλος, ότι η  νέα  έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία(2015) αναδεικνύει  τη δραματική υποβάθμιση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων επισημαίνοντας ότι η αγοραστική δύναμη του πραγματικού κατώτατου μισθού την περίοδο 2010-2014 μειώθηκε κατά 24,9% και κατά 34,5% για τους νέους κάτω των 25 ετών.

 ------

Κατα δήλωσή εκπροσώπων της, η τρέχουσα κυβέρνηση της Ελλάδας ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τους Ελληνες γενικά (μόνο τους "ψηφοφόρους"της), ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τους ανέργους (κα΄νένα μέτρο, καμμία μνεία γιἀυτούς), ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τη παιδεία, ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τους φτωχούς (ΔΕΝ υπάρχει ελάχιστο εισόδημα στην ελλάδα -αν είσαι φτωχός πεθαίνεις), ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τη πλειψηφία των συνταξιούχων (45% του πληθυσμού κάτω από το όριο φτώχειας).

Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν - τουλάχιστο δικά μου. 

Προς τέρψην

Το 1932, εν μέσω εσωτερικής κρίσης, ο Χίτλερ ανεβάινει στην εξουσία στη καταχρεωμένη Γερμανία. Με εκλογικό ποσοστό ~37%

 Η ιστορία μιάς χώρας χρεωκόπημένης, σε οικονομική αθλιότητα, ανθρωπιστική κρίση και με δυσβάσταχτα δάνεια που αδυνατούσε να αποπληρώσει παρά την πρόσφατη ευμάρια, και η ανέλκυση ενός ριζοσπαστικού, σοσιαλ-εθνικιστικού κόμματος στην εξουσία εν μέσω πολιτικής κρίσης και μαζικής απαξίωσης της πολιτικής και της δημοκρατίας...



Είναι αληθινή ιστορία...
Μετά την ήττα του 1ου παγκόσμιου και τις πολεμικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στο μνημόνιο  συνθηκολόγησης του 1918, από ~1920 και πέρα, η Γερμανία γνωρίζει δημιουργική ευφορία και μία ζωή ευχάριστη. H βιομηχανική παραγωγή είναι στα ύψη και η γεωργία φτάνει τα προπολεμικά επίπεδα. Τα συνδικάτα σπρώχναν τους μισθούς προς τα πάνω με αποτέλεσμα απανωτές αυξήσεις στό κόστος εργασίας, στα είδη ανάγκης, στη καθημερινή διαβίωση. Για να αντιμετωπίσει την αυξημένη ανάγκη χρημάτων η Γερμανία δανείζεται ξέφρενα...

Η ευμάρεια του μεσοπολέμου της Γερμανίας στηρίζεται σε ξένα χρήματα: δάνεια, κυρίως από τις ΗΠΑ.

Το 1929 το χρηματηστήριο της Νέας Υόρκης κατακρημνίζεται και δεν υπάρχουν πλέον χρήματα πουθενά και για κανέναν. Οι αμερικανοί πιστωτές απαιτούν από τη Γερμανία την αποπληρωμή των δανείων μέσα σε 90 μέρες.

Η χώρα δεν έχει που να στραφεί για βοηθεία. Αρχίζει η ανθρωπιστική  και οικονομική καταστροφή της Γερμανίας.


Το 1930 γίνονται εκλογές. Το ριζοσπαστικό "Εθνο-σολιαστικό εργατικό κόμμα" του Χίτλερ φτάνει το 18%. Μέχρι τώρα ήταν πολιτικά αμελητέο με ποσοστά ~2% και με έναν μάλλον αστείο αρχηγό φωνακλά με παράξενο μουστάκι -- καραγκιόζη ή clown τον έλεγαν. Είχε κάνει και 18 μήνες φυλακή. Έλεγε χαριτωμένες χαζομάρες για επαχθή δάνεια, σενάρια συνομοσίας κ.α. για λαϊκή κατανάλωση και διασκέδαζε όσους κάναν το κόπο να τον ακούσουν. Εν μέσω αναπτυσσόμενης κρίσης, όμως, τα χαριτωμένα εθνο-σοσιαλιστικά λαϊκίστκα μηνύματα αρχίζουν να πιάνουν τόπο...

Την επόμενη χρονιά, 1931, καταρρέει  η Αυστριακή Creditanstalt που συμπαρασύρει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και μαζί του χιλιάδες επιχειρήσεις. Στη Γερμανία σχεδόν μισό εκατομμύριο γερμανικές μμ επιχειρήσεις καταστρέφονται σε λίγες ώρες.

Η ανεργία εκτινάζεται από 8% το 1927 σε ~30% το 1931 και μαζί της ανθρωπιστική καταστροφή γίνεται καθημερηνότητα, συμπαρασύροντας αγρότες, μικρο-αστούς και την αστική τάξη. Μιζέρια και πείνα για το ενα τρίτο του γερμανικού πληθυσμού που δεν είχε να φάει.
 
Στο μεταξύ ο Χίτλερ γίνεται όλο και περισσότερο αποδεκτός σαν ένα απλός, καθαρός, λαϊκός και τίμιος Γερμανός που νοιάζεται για τη χώρα του και τους ανθρώπους. Διατυμπανίζει ανοικτά ότι η Γερμανία πρέπει να σταματήσει να αποπληρώνει τα δάνεια, ότι η συνθηκολόγηση & οι όροι (μνημόνιο) του 1918 έχει φέρει τη κρίση. Λέει: "οι ασταμάτητες πτωχεύσεις εταιριών, η ηθική κρίση, η απαξίωση των δημοσίων προσώπων και πολιτικών και των θεσμών, οδηγούν τη χώρα στα χέρια ακραίων πολιτκών δυνάμεων" (στη περίπτωση Χίτλερ, ακραίοι ήταν οι "κομμουνιστές"). Τα επιβεβαιώνει και διεθνώς μιλώντας σε αμερικανό δημοσιογράφο (K Wiegang).

Η ανεργία έχει φτάσει το +30% και Γερμανία είναι η χώρα με τη χειρότερη οικονομική οικονομική κρίση στο κόσμο. Η βιομηχανική παραγωγή έχει πέσει 40-50%. Η απαξίωση της εξουσίας και των θεσμών και της ηθικής είναι έκδηλη.


Ο Πρόεδρος Hindenburg δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε ένα κόμμα του κέντρου με 11% της ψήφου -- που δεν καταφέρνει να επιβιώσει. Γίνονται προεδρικές εκλογές όπου ο Χίτλερ χάνει από τον Hindenburg, αλλά κερδίζει σαν μοναδικός σοβαρός ηγέτης ικανός να στηρίξει τη χώρα του και να τη σώσει σπό την οικονομική και ανθρωπίστική καταστροφή. Οι άλλοι πολιτικοί αντίπαλοι φαίνεται να έχουν χάσει την αξιοπιστία τους


Κηρύσσονται εκ νέου εκλογές το 1932 όπου το προ 5 ετίας ασήμαντο ριζοσπαστικό Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα, είναι πρώτο με 37.3%. Ο Χίτλερ δεν λαμβάνει την εξουσία αυτή τη φορά. Ο καγκελάριος (πρωθυπουργός) Φον Πάπεν πετυχαίνει να ακυρώσει τη πληρωμή αποζημιώσεων που είχαν επιβληθεί στη Γερμανία μετα τον 1ο παγκόσμιο.

Αλλά η κυβέρνηση δεν κρατά, η οικονομική και ανθρωπισιτκή κρίση εντείνεται και ξανακυρήσσονται εκλογές. Το αποτέλεσμα επιβαιώνει τη κυριαρχία του Εθνο-σοσιαλιστικού εργατικού κόμματος με κατά τι πιο μικρό ποσοστό.

Με την ανικανότητα της πλειοψήφίας των σοσιαλ-δημακρατικών κομμάτων της Γερμανικής βουλής,  ο Χίτλερ καλείται να σχηματίσει κυβέρνσησ και συμμαχεί με το εθνικιστικό κόμμα του Φον Πάπεν.

Το Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα του Χίτλερ που ανεβαίνει στην εξουσία δεν έχει ποτέ του ξεπεράσει το εκλογικό αποτέλεσμα του 37.5%. Σε λίγους μήνες, θα αποκτήσει απόλυτη, απολυταρχική εξουσία. 

Ο Χίτλερ πείθει τον Χιντεμπουργκ να ξανακηρύξει εκλογές, για να μπορεί να υπάρξει πιο σταθερή πλειοψηφία. Ο Χιντεμπουργκ συναινεί.
Προεκλογικά τοποθετεί τον Goering στην θέση του Αρχηγού Αστυνομίας με στόχο να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας το οποίο και πετυχαίνει μεγαλεπίβολο τρόπο. Ελέγχει τα ΜΜΕ και ενορχηστρώνει τη προβοκατορική πυρκαγιά της Γερμανικής Βουλής για την οποία ο Χίτλερ κατηγορεί τους Κομμουνιστές. Γίνονται απανωτές συλλήψεις. Πολλοί ψηφοφόροι πιστεύουν ότι η κατάσταση είναι πλέον έκκρυθμη και στις εκλογές το Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα φτάνει ποσοστό 44%.


Με το δεδομένο της κρίσης και τον κίνδυνο αναταραχών(τις οποίες εθελοντές διαδηλωτές και παραστρατιωτικοί από το ίδιο του το κόμμα είχαν δημιουργήσει) ο Χίτλερ ζητά διευρημένη εξουσία. Χρειάζεται 2/3 της Βουλής. 
Το πετυχαίνει το Μάρτιο του 1933 μιλώντας στη Βουλή για τους έξωθεν και εσωτερικούς κίνδυνους που απειλούν τη Γερμανία (οι ακραίοι "κομμουνιστές"). Όλα τα κόμματα πλην ενός ψήφισαν υπέρ.

Ο Χίτλερ γίνεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκλεγμένος δικτάτορας.

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Χίτλερ μιλάει για την τιμή και αξιοπρέπεια του Γερμανικού λαού που χάθηκε με τη συνθηκολόγηση (το μνημόνιο) του 1918.

Ο Γερμανικός λαός ξαναποκτά την ελπίδα και σύντομα ο κόσμος βυθιζεται σε πόλεμο. 

Ο Χιτλερ με τον πρέσβυ του Βατικανού στο Βερολίνο, 1933. Δείγμα "σεβασμού" για να πάρει αποδοχή του ποντίφικα.

 ______________

Κρατείστε την "χαμένη αξιοπρέπεια".

Στο ρόλο του έξωθεν κίνδυνου οι πλουτοκράτες και οι ξένοι που συνομοτούν ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα και τη κυβέρνηση. Κρατείστε το ριζοσπαστικό αλλά αλλάξτε συμμετρικά τα κόμματα μεταξύ αριστερού σοσιάλ και δεξιού.


Τι ΔΕΝ θέλετε να σας θυμίσει;



Ελλάδα 2015 κάποια στοιχεία:

* Εξωτερικό χρέος 176% του ΑΕΠ
* Συρρίκνωση της
   οικονομίας          27% (2008-2015)
* Πλυθησμός κοντά στο επίπεδο
   φτωχειας            43%

* Ανεργία:             27% (υπουργείο εργασίας: 29%)
* Ανεργία νέων     61%
* Χρόνια άνεργοι  77% (του συνόλου ανέργων)
* Συρρίκνωση
   οικονομίας         % (20

______________

Νέος Πρωθυπουργός στην Ελλάδα: Νόμιζες Οτι Δεν Μπορώ;;;

Σημείωση: το ότι ο κόσμος στην Ελλάδα ψήφισε να ΜΗ βγει η ίδια κυβέρνηση  δεν εκλπήσσει κανένα και εν πολλοίς δικαιώνεται από τα αποτελέσματα της κυβέρνησης Σαμαρά -- δηλαδή πολύ λίγα.

Λιτότητα, θυριώδης εξωτερική βοήθεια, μεγάλη ανεργία και σε αντάλλαγμα... τι; ελάχιστες μεταρρυθμίσεις (επαγγέλματα, συνδικαλιστές, συμφέροντα), η 4-5η μεγαλύτερη ανεργία στο κόσμο, λίγες ελπίδες για αλλαγές στο μέλλον...

Η Ελλάδα είναι καλύτερα τώρα από ότι ήταν προ 3ετίας ή 4ετίας (στο τότε Davos) αλλά λίγο καλύτερα...  Εξ'ου και οι 7 στους δέκα ΔΕΝ ψήφισαν τους εκπρόσωπους της προηγούμενης κυβέρνησης.

Γιατί όμως να διαλέξουμε το Σύριζα -- έστω οι 3.5 στους δέκα έλληνες;

Για να τους δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε!

...Φάτην λοιπόν!

Ψήφισα αυτόν που ΔΕΝ ήθελες!(Και αυτόν που λέει αυτά που μου αρέσει να ακούω, αλλά ασ'το αυτό.)

Ο οποίος θα αυξήσει τη δημόσια δαπάνη κατά ~3 δισ ευρώ το τρίμηνο: επαναπρόσληψη των λίγων Δημ Υπαλλήλων που βρέθηκαν εκτός, επαναφορά των περιορισμένων δαπανών υγείας (εύχομαι να μη εννοεί το κλέψιμο!), αύξηση συντάξεων, αύξηση δημοσίου τομέα...

Όλα αυτά σε μία Ελλάδα όπου, παρά τη λιτότητα και τους λεγόμενους περιορισμούς στις δαπάνες, η λειτουργία του κράτους παραμένει έντονα αντιπαραγωγική και ζημιογώνα...

Κανείς δε ρώτησε λίγο παραπέρα τον Συριζα πως θα κάνει τα όσα έχει κατά καιρούς πει ότι θα κάνει. Πρακτικά.
Όπως βέβαια δεν ρώτησε κανείς και τους άλλους -- π.χ. "λεφτά υπάρχουν". Μάλιστα. Που είναι ρε παιδιά;


Μία μέρα κάποιος θα ενδιαφερθεί να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους του σύριζα και θα έχει ενδιαφέρον από τη ιστορική πλευρά.

Κατά τα λοιπά και προς το παρόν μπορούμε να διακρίνουμε δύο παράγοντες: έλλειψη κατατόπισης (άγνοια) και Άισθηματισμός.

Άγνοια: η αντιφατικότητα των όσων εξαγγέλουν (κατά καιρούς οι πολιτικοί) και έχει εξαγγείλει και ο Σύριζα και ΔΕΝ έχει ξε-αγγείλει μέχρι τώρα (που όλα αυξάνουν τις δημόσιες δαπάνες και την φορολογία φυσικών προσώπων) και του χρέους της χώρας. Για να κάνεις αυτα που λέει, χρειάζεσαι λεφτά. Ο,τι λεφτά σου δίνουν εσένα, εδίναν και στον άλλο. Άρα τα παραπάνω από που θα έρθουν;


Φαίνεται ότι οι Ελληνες πάσχουν από ενδυμική αδυναμία στο να καταλάβουν βασικές έννοιες οικονομικές, όπως το ότι τα δημόσια χρήματα δεν φυτρώνουν στα δέντρα.Θεωρούν οτι οι πρωθυπουργοί έχουν τον τρόπο τους και αν θέλουν όλα τα κάνουν.
Οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι αγαθοί...


Αισθηματισμός: η εμμονή στο να ζει στην ψευδαίσθηση ότι αυτό που βλέπεις ΔΕΝ υφίσταται, αλλά είναι πραγματικότητα αυτό που επιβεβαιώνει ο πολιτικός αρχηγός της επιλογής. Π.χ. τα ρούχα του αυτοκράτωρα ή οι επιτυχίες της Κας Δούρου με τα σκουπίδια: η Κα Δούρου δεν έκανε τίοτα με τα σκουπίδια, ούτε κ'αν πέταξε τα δικά της (είναι ακόμη στη κουζίνα της). Απλά είπε ότι, "να, τώρα, οσονούπω, λύνεται το θέμα. Αύριο μέχρι το μεσημέρι..."


Βέβαια, υπάρχει και η εξήγηση του: τι να ψηφίσω;;;

Σωστά: από τους μεγάλους και γνωστούς μπουχτίσαμε.

2η Απάντηση: από κόμματα πάμε καλά, γεμάτο είναι το σύμπαν... Γιατί δεν διαλέγεις κάτι νέο;

Π.Χ. Ποτάμι -- κι'ας πάρει το ποτάμι το πρόχειρο σποτάκι του και το αστείο όνομά του...

Ας ελπίσουμε ότι το μέλλον μας πάει προς τα εκεί.