Showing posts with label δικτατορία. Show all posts
Showing posts with label δικτατορία. Show all posts

Thursday, 28 May 2015

Νόμος είναι....

... ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

...Ο,τι εκδοθεί στο ΦΕΚ;

...ο,τι πει ο βεζύρης

...το δίκαιο του εργάτη (αλλά στην ελλάδα ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ πλέον παρά λίγους εργάτες, σαν τις καρέτα-καρέτα)

...το δίκαιο του άνεργου(μπα, κανείς αρμόδιος δεν νοιάζεται για τους άνεργους)


Εχω μία ιδέα!



νόμος είναι το δίκαιο του τεμπέλη    και,

νόμος είναι το δίκαιο του λαμόγιου


τα δύο αυτά δίκαια είναι συμβατά μεταξύ τους!

Friday, 6 March 2015

Το 1932, εν μέσω εσωτερικής κρίσης, ο Χίτλερ ανεβάινει στην εξουσία στη καταχρεωμένη Γερμανία. Με εκλογικό ποσοστό ~37%

 Η ιστορία μιάς χώρας χρεωκόπημένης, σε οικονομική αθλιότητα, ανθρωπιστική κρίση και με δυσβάσταχτα δάνεια που αδυνατούσε να αποπληρώσει παρά την πρόσφατη ευμάρια, και η ανέλκυση ενός ριζοσπαστικού, σοσιαλ-εθνικιστικού κόμματος στην εξουσία εν μέσω πολιτικής κρίσης και μαζικής απαξίωσης της πολιτικής και της δημοκρατίας...



Είναι αληθινή ιστορία...
Μετά την ήττα του 1ου παγκόσμιου και τις πολεμικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στο μνημόνιο  συνθηκολόγησης του 1918, από ~1920 και πέρα, η Γερμανία γνωρίζει δημιουργική ευφορία και μία ζωή ευχάριστη. H βιομηχανική παραγωγή είναι στα ύψη και η γεωργία φτάνει τα προπολεμικά επίπεδα. Τα συνδικάτα σπρώχναν τους μισθούς προς τα πάνω με αποτέλεσμα απανωτές αυξήσεις στό κόστος εργασίας, στα είδη ανάγκης, στη καθημερινή διαβίωση. Για να αντιμετωπίσει την αυξημένη ανάγκη χρημάτων η Γερμανία δανείζεται ξέφρενα...

Η ευμάρεια του μεσοπολέμου της Γερμανίας στηρίζεται σε ξένα χρήματα: δάνεια, κυρίως από τις ΗΠΑ.

Το 1929 το χρηματηστήριο της Νέας Υόρκης κατακρημνίζεται και δεν υπάρχουν πλέον χρήματα πουθενά και για κανέναν. Οι αμερικανοί πιστωτές απαιτούν από τη Γερμανία την αποπληρωμή των δανείων μέσα σε 90 μέρες.

Η χώρα δεν έχει που να στραφεί για βοηθεία. Αρχίζει η ανθρωπιστική  και οικονομική καταστροφή της Γερμανίας.


Το 1930 γίνονται εκλογές. Το ριζοσπαστικό "Εθνο-σολιαστικό εργατικό κόμμα" του Χίτλερ φτάνει το 18%. Μέχρι τώρα ήταν πολιτικά αμελητέο με ποσοστά ~2% και με έναν μάλλον αστείο αρχηγό φωνακλά με παράξενο μουστάκι -- καραγκιόζη ή clown τον έλεγαν. Είχε κάνει και 18 μήνες φυλακή. Έλεγε χαριτωμένες χαζομάρες για επαχθή δάνεια, σενάρια συνομοσίας κ.α. για λαϊκή κατανάλωση και διασκέδαζε όσους κάναν το κόπο να τον ακούσουν. Εν μέσω αναπτυσσόμενης κρίσης, όμως, τα χαριτωμένα εθνο-σοσιαλιστικά λαϊκίστκα μηνύματα αρχίζουν να πιάνουν τόπο...

Την επόμενη χρονιά, 1931, καταρρέει  η Αυστριακή Creditanstalt που συμπαρασύρει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και μαζί του χιλιάδες επιχειρήσεις. Στη Γερμανία σχεδόν μισό εκατομμύριο γερμανικές μμ επιχειρήσεις καταστρέφονται σε λίγες ώρες.

Η ανεργία εκτινάζεται από 8% το 1927 σε ~30% το 1931 και μαζί της ανθρωπιστική καταστροφή γίνεται καθημερηνότητα, συμπαρασύροντας αγρότες, μικρο-αστούς και την αστική τάξη. Μιζέρια και πείνα για το ενα τρίτο του γερμανικού πληθυσμού που δεν είχε να φάει.
 
Στο μεταξύ ο Χίτλερ γίνεται όλο και περισσότερο αποδεκτός σαν ένα απλός, καθαρός, λαϊκός και τίμιος Γερμανός που νοιάζεται για τη χώρα του και τους ανθρώπους. Διατυμπανίζει ανοικτά ότι η Γερμανία πρέπει να σταματήσει να αποπληρώνει τα δάνεια, ότι η συνθηκολόγηση & οι όροι (μνημόνιο) του 1918 έχει φέρει τη κρίση. Λέει: "οι ασταμάτητες πτωχεύσεις εταιριών, η ηθική κρίση, η απαξίωση των δημοσίων προσώπων και πολιτικών και των θεσμών, οδηγούν τη χώρα στα χέρια ακραίων πολιτκών δυνάμεων" (στη περίπτωση Χίτλερ, ακραίοι ήταν οι "κομμουνιστές"). Τα επιβεβαιώνει και διεθνώς μιλώντας σε αμερικανό δημοσιογράφο (K Wiegang).

Η ανεργία έχει φτάσει το +30% και Γερμανία είναι η χώρα με τη χειρότερη οικονομική οικονομική κρίση στο κόσμο. Η βιομηχανική παραγωγή έχει πέσει 40-50%. Η απαξίωση της εξουσίας και των θεσμών και της ηθικής είναι έκδηλη.


Ο Πρόεδρος Hindenburg δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε ένα κόμμα του κέντρου με 11% της ψήφου -- που δεν καταφέρνει να επιβιώσει. Γίνονται προεδρικές εκλογές όπου ο Χίτλερ χάνει από τον Hindenburg, αλλά κερδίζει σαν μοναδικός σοβαρός ηγέτης ικανός να στηρίξει τη χώρα του και να τη σώσει σπό την οικονομική και ανθρωπίστική καταστροφή. Οι άλλοι πολιτικοί αντίπαλοι φαίνεται να έχουν χάσει την αξιοπιστία τους


Κηρύσσονται εκ νέου εκλογές το 1932 όπου το προ 5 ετίας ασήμαντο ριζοσπαστικό Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα, είναι πρώτο με 37.3%. Ο Χίτλερ δεν λαμβάνει την εξουσία αυτή τη φορά. Ο καγκελάριος (πρωθυπουργός) Φον Πάπεν πετυχαίνει να ακυρώσει τη πληρωμή αποζημιώσεων που είχαν επιβληθεί στη Γερμανία μετα τον 1ο παγκόσμιο.

Αλλά η κυβέρνηση δεν κρατά, η οικονομική και ανθρωπισιτκή κρίση εντείνεται και ξανακυρήσσονται εκλογές. Το αποτέλεσμα επιβαιώνει τη κυριαρχία του Εθνο-σοσιαλιστικού εργατικού κόμματος με κατά τι πιο μικρό ποσοστό.

Με την ανικανότητα της πλειοψήφίας των σοσιαλ-δημακρατικών κομμάτων της Γερμανικής βουλής,  ο Χίτλερ καλείται να σχηματίσει κυβέρνσησ και συμμαχεί με το εθνικιστικό κόμμα του Φον Πάπεν.

Το Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα του Χίτλερ που ανεβαίνει στην εξουσία δεν έχει ποτέ του ξεπεράσει το εκλογικό αποτέλεσμα του 37.5%. Σε λίγους μήνες, θα αποκτήσει απόλυτη, απολυταρχική εξουσία. 

Ο Χίτλερ πείθει τον Χιντεμπουργκ να ξανακηρύξει εκλογές, για να μπορεί να υπάρξει πιο σταθερή πλειοψηφία. Ο Χιντεμπουργκ συναινεί.
Προεκλογικά τοποθετεί τον Goering στην θέση του Αρχηγού Αστυνομίας με στόχο να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας το οποίο και πετυχαίνει μεγαλεπίβολο τρόπο. Ελέγχει τα ΜΜΕ και ενορχηστρώνει τη προβοκατορική πυρκαγιά της Γερμανικής Βουλής για την οποία ο Χίτλερ κατηγορεί τους Κομμουνιστές. Γίνονται απανωτές συλλήψεις. Πολλοί ψηφοφόροι πιστεύουν ότι η κατάσταση είναι πλέον έκκρυθμη και στις εκλογές το Εθνο-σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα φτάνει ποσοστό 44%.


Με το δεδομένο της κρίσης και τον κίνδυνο αναταραχών(τις οποίες εθελοντές διαδηλωτές και παραστρατιωτικοί από το ίδιο του το κόμμα είχαν δημιουργήσει) ο Χίτλερ ζητά διευρημένη εξουσία. Χρειάζεται 2/3 της Βουλής. 
Το πετυχαίνει το Μάρτιο του 1933 μιλώντας στη Βουλή για τους έξωθεν και εσωτερικούς κίνδυνους που απειλούν τη Γερμανία (οι ακραίοι "κομμουνιστές"). Όλα τα κόμματα πλην ενός ψήφισαν υπέρ.

Ο Χίτλερ γίνεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκλεγμένος δικτάτορας.

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Χίτλερ μιλάει για την τιμή και αξιοπρέπεια του Γερμανικού λαού που χάθηκε με τη συνθηκολόγηση (το μνημόνιο) του 1918.

Ο Γερμανικός λαός ξαναποκτά την ελπίδα και σύντομα ο κόσμος βυθιζεται σε πόλεμο. 


Ο Χιτλερ με τον πρέσβυ του Βατικανού στο Βερολίνο, 1933. Δείγμα "σεβασμού" για να πάρει αποδοχή του ποντίφικα.

 ______________

Κρατείστε την "χαμένη αξιοπρέπεια".

Στο ρόλο του έξωθεν κίνδυνου οι πλουτοκράτες και οι ξένοι που συνομοτούν ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα και τη κυβέρνηση. Κρατείστε το ριζοσπαστικό αλλά αλλάξτε συμμετρικά τα κόμματα μεταξύ αριστερού σοσιάλ και δεξιού.


Τι ΔΕΝ θέλετε να σας θυμίσει;



Ελλάδα 2015 κάποια στοιχεία:

* Εξωτερικό χρέος 176% του ΑΕΠ
* Συρρίκνωση της
   οικονομίας          27% (2008-2015)
* Πλυθησμός κοντά στο επίπεδο
   φτωχειας            43%

* Ανεργία:             27% (υπουργείο εργασίας: 29%)
* Ανεργία νέων     61%
* Χρόνια άνεργοι  77% (του συνόλου ανέργων)
* Συρρίκνωση
   οικονομίας         % (20

______________

Wednesday, 21 January 2015

Εκλογές 2015: η χώρα του "κοννέ" και της υπόσχεσης

Τι θες;
Θα τόχεις!

"Εμένα δε με δεσμεύει τίποτα!" (εκτός από την ίδια μου τη βλακεία, προφανώς), "κανένα μνημόνιο" και, κατ'επέκταση, καμμία υπόσχεση...

Στην Ελλάδα της τεράστιας (δικτατορικής) διοίκησης είναι προφανές οι πολιτικοί ψάχνουν συγκεκριμένο στήριγμα για να εκλεγούν, με υπόσχεση (θα σε (ξανα)προσλάβω στο δημόσιο), ή δήλωση "εγώ δεν δεσμεύομαι από κανένα μνημόνιο!" (ψυχολογική υπόσχεση)... αλλά σπανίως με την αξία τους. Εξ'ου και οι πολλοί Δημ Υπαλληλοι: για να "μας" ψηφίζουν...


Εξαίρεση αποτελούν κάποιοι νεο-στρατολογηθέντες υποψήφιοι οι οποίοι, εν κατακλείδι, δεν είναι και πολιτικοί καριέρας...


Και κανένας από τα μεγάλα πολιτικά κόμματα δεν έχει ενδιαφερθεί για τα εξής δύο θέματα:
* το εθνικό συμφέρον
* την ανεργία

Η Ελλάδα έχει την 5η υψηλότερη ανεργία στην υφήλιο (Eurostat) και την μεγαλύτερη στους μακρόχρονα άνεργους.

Το θέμα δεν ενδιαφέρει καθόλου τους πολιτικούς μας. Καμμία σοβαρή νύξη από τους υποψήφιους για την ανεργία. Η ανεργία προφανώς δεν ενδιαφέρει τους Έλληνες πολιτικούς.

Αλλά και τα άλλα θέματα ΔΕΝ τους ενδιαφέρουν, όμως τα πραγματεύονται...

Και, τέλος, ιδού ένα θέμα στο οποίο όχι μόνο ΔΕΝ ενδιαφέρονται, αλλά και τσακώνονται: η ίδια η χώρα την οποία προτίθενται να εκπροσωπήσουν.

Ως εκ τούτου, το πόρισμα για τους Έλληνες είναι:

7

Monday, 15 December 2014

Οι συντάξεις στην Ελλάδα: το μεγαλύτερο ποσοστό Δημόσιας δαπάνης στον ΟΟΣΑ!

Βέβαια, αυτή την εποχή ασχολούμαστε με το ποιός, απο τους εφήβους στην Βουλή των Ελλήνων θα ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές και, λυρίως, πως θα ψηφίσουν.

Και βέβαια καταιγισμός από τα μέσα μαζικής ψυχαγωγίας επί του θέματος. Να μου πείτε, φτηνό πρόγραμμα -- τζάμπα καλεσμένοι και σίγουρη μπουρδολογία: πως να αντισταθούνε τα κανάλια!

Βέβαια, το θέμα του τι είναι καλύτερο για τη χώρα, δεν εμπίπτει στη επιχειρηματολογία κανενός, ούτε των πολιτικών, ούτε των μέσων


Για αλλαγή, παραθέτω πίνακα του ΟΟΣΑ που δείχνει τη δαπάνη για συντάξεις σαν ποσοστό του συνόλου των δημοσίων δαπανών.

Οι συντάξεις σαν ποσοστό του συνόλου των κρατικών δαπανών. Πηγή ΟΟΣΑ.


Στην Ελλάδα έχουμε το 2 μεγαλύτερο ποσοστό μετά την Ιταλία με ~28%. Ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 18%.

Βέβαια, το υψηλό ποσοστό συνδέεται και με τη πτώση του συνόλου των δαπανώ. Από την άλλη, οι ίδιες οι συντάξεις έχουν πέσει σημαντικά επίσης.

Δεν γνωρίζω πόσοι τυχεροί συνταξιούχοι στα 40-45 υπάρχουν στην Ελλάδα, πόσοι με άλλους τρόπους, αλλά το ποσοστό μιλάει από μόνο του.

Αναρωτιέμαι, στο μέλλον θα υπάρχουν συντάξεις;

Η τις πήραν όλες κάποιοι σοσιαλ-ελληνάρες συνταξιούχοι και έφυγαν;;;;



Tuesday, 4 February 2014

Έλληνες -- έθνος ΠΑΝ-αδελφον

Πριν από καιρό συζητόυσαμε με τον φίλο μου Αγης Βερούτη περί της παρατήρησης "είμαστε έθνος αν-αδελφο" που είχε δόσει ε΄νας ελάσσων ελληνας πολιτικός σαν διακιολογία για τα πάνδεινα που υφίστατι η χώρα στα χέρια των ελλήνων. Συμφωνήσμαε τότε ότι το αντίθετο συμβαίνει και σήμερα το έγραψε σε μήνυμά του ο Άγης και θυμηθηκα τη συζήτησή μας. (agissilaos@googlegroups.com)

Μάλιστα, σε παλιό του άρθρο, είχε γράψει "Το να είσαι Έλληνας σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι την μεγαλειότητα του ανθρώπινου νου, τη δυνατότητα του ανθρώπου να ξεπεράσει τα ζωώδη ένστικτα της απληστίας και της ιδιοτέλειας, και την ικανότητά του να διορθώνει τα λάθη του, σεβόμενος αλλά όχι υποτασσόμενος στα φυσικά φαινόμενα.", πολύ ωραίο κείμενο και, κατά κάποιο τρόπο, αληθές: αρκεί να δει κανείς πόσο γρήγορά έφυγαν από τη ζωώδη κατάσταση από αρχαιοτάτων χρόνων. 

Το μήνυμα που έστειλε σήμερα ο Άγης αξίζει να αναπαραχθεί. Εν πολλοίς μεταφέρει το περιεχόμενο της προ ετών συζήτησης μας¨ συζήτηση που έγινε όταν τα δεδομένα ήταν πολύ καλύτερα και το σημερινό Σοβιετικό καθεστώς φάνταζε απίθανο.


"Πολλοί από εμάς πιστεύουν πως είμαστε "έθνος ανάδελφον", ενώ στην πραγματικότητα μάλλον το αντίθετο ισχύει. 
 

Είμαστε "έθνος παν-άδελφον".

Από την έναρξη του Νέου Ελληνικού Κράτους, η ίδρυση, ύπαρξη και διατήρησή του βασίστηκε στην στήριξη άλλων κρατών (κυρίως βορειοευρωπαϊκών), ξεκινώντας από το Λόρδο Βύρωνα και το Ναυαρίνο και φτάνοντας στην είσοδο στην ΕΟΚ με τα ΜΟΠ, τα Πακέτα Ντελόρ και τα ΕΣΠΑ, και στη σημερινή οικονομική στήριξη για να μην χρεοκοπήσει άτακτα η χώρα με όσα αυτό συνεπάγετο. 

Φυσικά βάζουμε και εμείς την υπέρτατη προσπάθειά μας για αυτή την διατήρηση και επιβίωσςή μας, που όμως με βάση τις επιλογές των πολιτικών μας, και των πολιτών που τους επέλεξαν, ήσαν ανεπαρκείς για την επιβίωση του κράτους μας.

Μπορεί σε πολλούς από εμάς αυτή η σχεδόν 200 ετών στήριξη να φαντάζει μικρή, ή ανεπαρκής, ή υστερόβουλη, ή ό,τι θέλει κανείς να πει. 

Επί της ουσίας όμως αυτή η στήριξη μας ήταν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, και τελείως διαφορετικοί θα ήμασταν (αν ήμασταν) χωρίς αυτήν.

Γύρω μας στα Βαλκάνια έχουμε πλείστα παραδείγματα εκδοχών μας χωρίς την έξωθεν στήριξη.

Ας μη εθελοτυφλούμε στο ότι έχουμε υπάρξει αποδέκτες στήριξης, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι ως μονάδες δεν ήμασταν επαρκείς. 

Όμως ως δημιουργοί των ιδεών που θεμελίωσαν τον Ανθρωπισμό μας έκανε "παν-άδελφους" και αποδέκτες των ωφελειών αυτής της παν-αδελφοσύνης του ελληνογενούς παγκόσμιου και διαχρονικού Ανθρωπισμού..."



Κλείνω με την εικόνα που δεσπόζει στο τρέχον στερέωμα της χώρας.

 

Wednesday, 2 October 2013

Τεχνολογία, Ερευνα και τα Ιδρύματά της... πως τα καταφέρνουν αυτοί ενώ εμείς οι υπόλοιποι...

"Πως τα καταφέρνουν..." θα το πούμε πιο κάτω.

Γνωρίζετε το  Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας; μάλλον όχι, αν είστε πολιτικός, τηλεπαρουσιάστρια/ής ή κάτι παρόμοιο.

Το "FORTH" μήπως; όπως λέμε forthnet; δηλαδή το δίκτυο επικοινωνίας του ως άνω ΙΤΕ που έγινε προ πολλών ετών εταιρία (με την "Μινωικές Γραμμές")

Κάπως έτσι -- δηλαδή πολύ πιο διπλωματικά -- μιλούσα σε άτομο από το πολιτικό γίγνεσται, ο οποίος γνώριζε μεν την ύπαρξη του ιτε (με μικρά γράμματα για να μη πολυ-φαίνεται) αλλά δεν είχε ιδέα τι κάνει. Μάλλον, δεν είχε ιδέα ότι "κάνει πράγματα".
<<Τι λε ρε παιδί μου...
Ας είναι καλά οι άνθρωποι!>>

Μα'στα.

Τι πράγματα κα΄νει; π.χ. εφαρμογές. Παράδειγμα, λογισμικό κρυπτογράφισης. Χρησιμοποιείται από τη Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Δεν το γνωρίζουμε διότι τα μέσα στην ελλάδα σχολούνται με πίτσι-πίτσι πολιτικών "ο Κος τάδε από την ΝουΔου, η Κα δείνα από το Θασοκ...κοκ Οχι με δημιουργικά πράγματα.
Εκτός κι'αν πέσει στη προσοχή κάποιου παρουσιαστή ερζατς "δημισιογράφου"... καμποσες δεκαετίες αργότερα:
Το ΙΤΕ λοιπόν, μεταξύ άλλων έχει αναπτύξει (εδώ και 1-2 δεκαετίες) εφαρμογή laser για δύσκολες περιπτώσεις καθαρισμού -- π.χ. αρχαία ευρήματα που χρειάζονται προσοχή και μέχρι τώρα καθαρίζονται με βούρτσα... Αυτό υπάρχει ~15 χρόνια.Μέσω των μέσων της (καιαι λοιπών πολυλογάδων κοιμήσιδων, η Ελλάδα το ανεκάλυψε τώρα.
Τίθεται βέβαια εύλογο ερώτημα: με τέτοιες "μηχανές" πως θα συνεχίσεις να βολεύεις τα παιδιά του κόμματος και των φίλων;;; (Μπορείς αλλά οι πολιτικοί μας που να το ξέρουν οι καημένοι.)



Παρεμπιπτόντως πως ξεφυγε και υπάρχει ακόμη ΙΤΕ; διότι έχει χρήαματα από το εξωτερικό -- δηλαδή από τις ερευνητικές εργασίες που αναλαμβάνει. Και έτσι γλυτώνει.

Δηλαδή, στο "πως τα καταφέρνουν αυτοί ενώ εμείς οι υπόλοιποι..." η απάντηση είναι, τα καταφέρνουν διότι κινούνται κάτω από τα ραντάρ ενδιαφέροντος των πολιτικάντιδων και του Ελληνικού γκουβέρνου!


Το ως άνω κεράκι παρατίθεται συνοδεύον την ευχή ες αεί να μη παίρνουν, είτε χαμπέρι είτε στα σοβαρά οι Ελληνες πολιτικοί και οι γύρω τους την ύπαρξη του ιτε. Το γράφω με μικρά γράμματα για να μη πολυ-φαίνεται....


Wednesday, 8 August 2012

Σχόλια και πλάκες: ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ στην Ελλάδα

Οξύμωρος τίτλος: ή ελληνικό θάναι ή επιχειρηματικότητα θάναι. Και τα δύο συγχρόνως δεν γίνονται.

Μετά το ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ, ο αγαπητός Κος Α. Βερούτης δημιούργησε νέο σύντομο ανέκδοτο: "Ελληνική επιχειρηματικότητα"

Πολύ γέλιο....
Η Ελλάδα, χώρα που οδεύει προς την επίτευξη του κομμουνιστικού ιδεώδους (της δικτατορίας του προλεταριάτου της Διοίκησης), εξακολουθεί να διατηρεί στους κόλπους της κάποια αστικά κατάλοιπα μιάς άλλης εποχής.

Αυτά εκφράζει  με γλαφυρό τρόπο, ο Κος Α. Βερούτης σε χιουμοριστικό άρθρο του στο ηλ-περιοδικό "Κάπιταλ" με τίτλο:

"Ανέκδοτο με δύο λέξεις: Ελληνική επιχειρηματικότητα"

 Το κείμενο έπεται (ευχαριστώ εκ των προτέρων). Τα λίγα σχόλια μου είναι σε μεγάλη παρένθεση{ }.

"Ανέκδοτο με δύο λέξεις: ελληνηκή επιχειρηματικότητα"
 Του Αγη Βερούτη 

Το Ελληνικό κράτος σε παροτρύνει να είσαι {ψηφοφόρος} Δημόσιος Υπάλληλος, και από περιουσία να έχεις μόνο μετρητά. Για όλα τα υπόλοιπα έχει αντικίνητρα. Έτσι και κληρονομήσεις δε κάποιο ακίνητο, την έβαψες. Αν θέλεις να χτίσεις; Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία “Αν δεν φυτέψεις αμπέλι, δεν χτίσεις σπίτι και δεν παντρέψεις δεν ξέρεις από ζωή”.

Επί του θέματος της κληρονομιάς πάλι, εφόσον το κεφάλαιο έχει ήδη φορολογηθεί όταν δημιουργήθηκε, τότε ο φόρος πρέπει να είναι μηδενικός. Αν έχει υπεραξία, τότε αυτή πρέπει να φορολογηθεί (μόνο η υπεραξία και όχι το ήδη φορολογημένο κεφάλαιο) στη χρονική στιγμή ρευστοποίησής της. Αν πρόκειται για μετρητά, τότε αυτά έχουν ήδη φορολογηθεί στη συσσώρευσή τους.


{Αγαπητέ Άγη, στην νεο-ελλάδα η λογική της ατομικής περιουσίας υποτάσσεται στη λογική της κρατικής περιουσίας. Στην Ελλάδα επιτρέπεται να έχεις περιουσία μέσα στα όρια των αναγκών της δικτατορίας του πολιτικο-διοικητικού κατεστημένου.}





Το πρόβλημα όταν φορολογεί κεφάλαιο το κράτος είναι ότι ουσιαστικά το δημεύει, καθώς το κεφάλαιο δεν εγγυάται εισόδημα. Αντί δηλαδή να δημεύσει τα κλεμμένα το κράτος, δημεύει τις περιουσίες της μεσαίας τάξης, οι φτωχοί δεν έχουν αν τους πάρει, και οι πλούσιοι τα έχουν προφυλαγμένα καλά.

Παράδειγμα: έχω κάποιο γνωστό που οι γονείς του πέθαναν πριν πολλά χρόνια. Επειδή ο πατέρας του ήταν πετυχημένος κατασκευαστής, και η μητέρα του φαρμακοποιός, του άφησαν ένα μεγάλο αλλά παλαιό σπίτι σε ακριβό βόρειο προάστιο. Ο ίδιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όχι πολύ οικονομημένος. Από το ακίνητο εισέπραττε 2.000 ευρώ το μήνα, όπου φυσικά έδινε το 75,6% στην εφορία (40% φόρος, 3,6% χαρτόσημο, 80% του φόρου προκαταβολή για το επόμενο έτος που ήταν άδειο και έπρεπε και να το ξαναβάψει γιατί του έφυγε ο ενοικιαστής).

Επίσης με το ΦΜΑΠ και το ΕΤΑΚ από ό,τι μου λέει πλήρωσε περίπου το υπόλοιπο στην εφορία, διότι το ακίνητο έχει πολλά τετραγωνικά σε υψηλή τιμή περιοχής.

Το αποτέλεσμα ήταν όταν ήρθε το χαράτσι οι άνθρωπος έπαθε σοκ. Ουσιαστικά ψάχνει να βρει να το πουλήσει, διότι δεν έχει αρκετό εισόδημα για να το συντηρεί και να πληρώνει τους φόρους. Πλέον εντός κρίσης, μου λέει πως προσπαθεί να το νοικιάσει με 900 ευρώ το μήνα και δεν βρίσκει γιατί ως παλαιό σπίτι καίει πολύ πετρέλαιο.
Το να είσαι κληρονόμος δεν είναι καλή δουλειά στην Ελλάδα πλέον.

Επιχειρηματίας όμως; Ακόμα χειρότερα!

Τα αντικίνητρα στο να είσαι επιχειρηματίας είναι τιτανοτρισμεγιστοτεράστια. Μη το ψάχνετε.

Από τον ΚΒΣ των 18.000 σελίδων να ξεκινήσουμε και μόνο φτάνει. Υπόψη ότι τον ΚΒΣ δεν τον τηρούν οι δημόσιες επιχειρήσεις για να είναι και “καλύτερα” ελέγξιμο το δημόσιο συμφέρον. Μόνο οι ιδιωτικές!

Αν είσαι επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, λοιπόν, το κράτος μας επίσης σε υποχρεώνει να πληρώνεις συνταξιοδοτικές εισφορές, ακόμα και όταν δεν έχεις εισόδημα (με ποινή φυλάκισης και προσωποκράτησης) και φυσικά σε υποχρεώνει να πληρώσεις το 80% του φετινού φόρου ως προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς, λες και υπάρχει κάποια εγγύηση ότι του χρόνου θα βγάλεις πάλι τα ίδια κέρδη.  Επίσης, σε υποχρεώνει να προπληρώσεις το ΦΠΑ είτε το έχεις εισπράξει είτε όχι. {Μα και βέβαια, χρεώνονται όλα αυτά προκαταβολικά! ΕΠΕΙΔΗ δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα έχεις το ίδιο εισόδημα του χρόνου για να σου τα πάρει τότε, σου τα πάιρνει τώρα. Αλλωστε ΤΩΡΑ τα χρειάζεται, του 'χρόνου ποιός ζη ποιός πεθαίνει} Φυσικά αν δεν είσαι ενήμερος στις εισφορές σου όπως το 40% των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, τότε είσαι ανασφάλιστος, παρά το γεγονός ότι το σύστημα υγείας επιδοτείται από τους φόρους όλων. Δηλαδή το Ελληνικό κράτος παίρνει τους φόρους από όλους για να χρηματοδοτεί τη μαύρη τρύπα κλοπής και διαφθοράς που λέγεται Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά δίνει περίθαλψη μόνο σε όσους είναι ασφαλισμένοι!

Αν δεν είσαι ενήμερος με τις φορολογικές σου υποχρεώσεις δεν μπορείς να θεωρήσεις τιμολόγια, άρα δεν μπορείς να πουλήσεις, άρα δεν μπορείς να βγάλεις λεφτά να ξεχρεώσεις αυτά που χρωστάς σε φόρους. Μόνο εμένα κάτι δε μου πάει καλά εδώ; Σε ποιό πλανήτη τα σκέφτηκαν αυτά; Σε ποιό παράλληλο σύμπαν; Αυτός που τα έφτιαξε έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του; Χλωμό...

Επιχειρηματικότητα λέγαμε; Ειδικά αν κάνει κάποιος το λάθος να πουλήσει κάτι στο κράτος, την πάτησε. Χιλιάδες οι περιπτώσεις αυτών που καταστράφηκαν επειδή έκαναν μια δουλίτσα με το κράτος. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα ζουν ακόμη για να το περιγράψουν. Ζουν, μια κουβέντα δηλαδή...

Το κράτος δεν ψάχνει απλώς για χρηματοδότες προμηθευτές - ψάχνει για ηλιθίους. Γι’αυτό και όποιος πουλάει στο κράτος και δεν είναι ηλίθιος, συνήθως το τσακίζει στην υπερτιμολόγηση.

Η κρατικοδίαιτη επιχείρηση είναι σε μια συνεχή κούρσα με το κράτος ποιός θα κλέψει τον άλλον περισσότερο: Ο κρατικοδίαιτος υπερτιμολογεί 3-4 φορές πάνω τις υπηρεσίες/προϊόντα του, και το κράτος του παίρνει τα λεφτά του ΦΠΑ μπροστά, του βάζει κρατήσεις 7%-10% υπέρ “τρίτων” και άσχετων, του εισπράττει το φόρο από τα εικονικά κέρδη του 3 χρόνια πριν του τα πληρώσει, του βάζει πρόστιμα για μουτζούρες και περαιώσεις άλλο 2%-3% επί του τζίρου του, στο τέλος τον πληρώνει με ομόλογα που λήγουν 3 χρόνια μετά, και πριν τα εισπράξει αυτός του κάνει και ένα κουρεματάκι 50% και τραβάει την ημερομηνία πληρωμής στο 2040. Ή αν τα χρειάζεται τώρα για να πληρώσει προμηθευτές, τότε θα πληρωθεί το 12% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων: τιμολόγησες 100, πλήρωσες ΦΠΑ για 100 (δηλ. 23), πληρώθηκες τα μισά σε ομόλογα που έχουν ονομαστική αξία 50+ΦΠΑ (σύνολο 61,5) που όμως αν τα χρειάζεσαι να τα ρευστοποιήσεις τώρα και όχι το 2040, διότι ο προμηθευτής σου θέλει τα λεφτά του αυτή τη δεκαετία και όχι τη μεθεπόμενη, τότε θα πάρεις περί τα 7,38!

Πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος σήμερα για να πουλήσεις στο Ελληνικό Κράτος. Μα πολύ ηλίθιος μιλάμε!

{Γνώμη μου: το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά είναι νομοθετημένα και νομότυπα, σε ένα κράτος "νόμιμο" όπου δεν μπορεί ο κόσμος να αντισταθείμε το παγκοσμίως αποδεκτό επιχείρημα της "χούντας" / της κατάλυσης της "δημοκρατίας" κ.α. χαριτωμένα που θα προσέλκυαν και υποστηρικτές εκτός Ελλάδας.} (βλέπε **, κάτω)


Φυσικά από τους μη-κρατικοδίαιτους, το κράτος παροτρύνει όσους είναι διατεθειμένοι να συναλλαγούν με τους διεφθαρμένους να κλέβουν ατιμώρητα την κοινωνία (παραεμπόριο και μαύρη εργασία και μη έκδοση αποδείξεων μεταξύ άλλων), με προϋπόθεση να μοιράζονται τα κλοπιμαία με τον αρμόδιο διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο που έχει καθήκον να τους ελέγξει!

Η στάση του Ελληνικού κράτους απέναντι στην επιχειρηματικότητα είναι εγκληματική. Η σημερινή κατάντια της χώρας είναι άμεση συνάρτηση αυτής της στρεβλής και αρρωστημένης σχέσης κράτους-επιχειρηματικότητας. Μάλλον όχι σχέσης - θανάσιμης έχθρας.

Με άλλα λόγια, αν κάνεις το λάθος να γίνεις επιχειρηματίας σε αυτή τη χώρα, και δεν είσαι διατεθειμένος να συναλλαγείς με τη διαφθορά, το κράτος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι(α) του για να σε συνθλίψει! Και σχεδόν πάντα το καταφέρνει, εκτός αν είσαι από τους 20-30 "μεγάλους", οπότε ουσιαστικά σε αφήνει να κάνεις ό,τι θέλεις...

Πιο βρώμικο και διεφθαρμένο σύστημα άσκησης γραφειοκρατικής κρατικής εξουσίας δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει στην ιστορία.

**{Στην παγκόσμια ιστορία. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα όπου το κράτος εκμεταλλέυτηκε το σύστημα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας για να διατηρήσει μία χούντα με όλα τα εχέγγυα και την έξωθεν μαρτυρία κανονικής δημοκρατικής χώρας. 
Οι Σοβιέτ θεωρούνταν γιαλαζτί δημοκράτες και τους απέρριπτε όλος ο κόσμος. Οι λατινο-αμερικανικές χούντες αναγνωρίζονταν /αι ως χούντες. Η Ελληνική Δημοκρατία, ΔΕΝ θεωρείται "χούντα" από κανέναν...}
Ούτε καν στις Σοβιετικές "Δημοκρατίες": εκεί τουλάχιστον δεν σε κορόιδευαν ότι μπορείς να επιχειρηματίσεις. Ήταν ξεκάθαρο πως αν ήθελες να προκόψεις έπρεπε να γίνεις μέλος του κομμουνιστικού κόμματος.  Ούτε στις μπανανίες της υποσαχάρειου Αφρικής: εκεί ξέρεις ότι αν δεις κρατικό υπάλληλο τρέχεις για τη ζωή σου.
{Και στην Ελλάδα το ίδιο ισχύει. Μόνο που οι Σοβιέτ στερούντο νομιμότητας δυτικού τύπου και το ήξεραν... αντιθέτως οι Ελληνες σοβιέτ, έχουν την νομιμότητα που στερούνταν οι άλλοι...}

Εδώ υπάρχουν κάποιοι που ακόμη νομίζουν ότι η επιχειρηματικότητα έχει περιθώρια στην Ελλάδα, και θέλουν να την φορολογήσουν και επί του τζίρου: εε, ρε τζάμπο που τους χρειάζεται..."

Ερώτηση προς τον φίλο Άγη:
Χρειαζόμαστε Βύρωνα και Μπουμπουλίνα ή τον Τζεγκις Χαν;











 

Tuesday, 17 January 2012

Ποιός σώζει την Ελλάδα; Κανεις δεν μπορεί, ούτε ο Θεός!

Ελαβα το παρακάτω αστείο. Θέλω να ελπίζω ότι είναι αστείο. Αλλά δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Βλέποντας ο Θεός το τεράστιο πρόβλημα της Ελλάδας και τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο πιστός ελληνικός λαός, αποφασίζει να στείλει τον Υιό Του και πάλι στη Γη για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες.
Ο Ιησούς εμφανίζεται ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων και μετά από μια θερμή ομιλία συμπαράστασης και υποστήριξης της Ελλάδας, ανακοινώνει ότι διαγράφει όλα τα χρέη της χώρας, φέρνει μεγάλες επενδύσεις, παρέχει αυξήσεις 100% σε όλους τους Έλληνες και διαγράφει τα δάνειά τους.
Όλοι οι Βουλευτές όρθιοι ζητωκραυγάζουν. Αλαλαγμοί χαράς και ικανοποίησης από όλες τις πτέρυγες. Ακόμα και η Παπαρήγα… σταυροκοπιέται.
Τότε ο Ιησούς λέει: «Υπό έναν όρο!». Όλοι ησυχάζουν και περιμένουν να ακούσουν. «Όλοι σας θα παραιτηθείτε και κανείς σας δεν θα είναι του λοιπού υποψήφιος βουλευτής».
Νεκρική σιγή στην αίθουσα. Κάποιοι του απαντούν ότι θα πρέπει να συνέλθουν τα κόμματα για να αποφασίσουν.
«Πολύ καλά. Θα περιμένω την απάντησή σας αύριο το πρωί» λέει ο Ιησούς.
Την επομένη ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων δίνει στον Ιησού την ομόφωνη απάντηση όλων των πτερύγων της Βουλής, με την οποία «καταγγέλλεται η απαράδεκτη παρέμβαση του Θεού στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας»!!!



Συμπέρασμα: Στην ελλάδα, οι πολιτικοί θέλουν χρήμα στο χέρι - όχι σωτηρίες και σαχλαμάρες!

Οι υπόλοιποι είμαστε σκουπίδια!

Friday, 3 June 2011

Αγανακτισμένοι και κονομημένοι, πανταλονιασμένοι, ελληνάρες, πολιτικοί...

Η αγανάκτιση ήθε αργά στην Ελλάδα και ακόμη δεν έχει έρθει η αγανά-κτήση.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έτσι;


Από δημοσίευση στο protagon:

""Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:

  • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) κατανάλωνες 12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η παραγωγικότητα της εργασίας σου 20% χαμηλότερη;
  • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%;
  • Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
  • Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
  • Όταν Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009 σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
  • Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
  • Όταν στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται 154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
  • Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
  • Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
  • Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
  • Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των 23 χωρών της ΕΕ (2000);
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας) στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ(το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
  • Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
  • Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
  • Όταν οι πραιτοριανοί του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του κρουαζιερόπλοιου Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών που οργάνωνε;.
  • Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008 αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
  • Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
  • Όταν τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
  • Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
  • Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο;Ότι το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
  • Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
  • Όταν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
  • Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;

Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;""

1) Διότι δεν εισακούεται;

2) Διότι ήταν γραμμένος όπως και είναι;

3) Διότι ζει σε απολυταρχικό καθεστός;

4) Διότι δεν είχε ιδέα γιατί υπάρχει λογοκρισία στην Ελλάδα και οι έλληνες δεν ακούνε ξένα ΜΜΕ (νομίζουν ότι ζουν σε "κοινοβουλευτική δημοκρατία");

5) Διότι είναι θύματα μεγάλης σύγχυσης όπου οι πολιτικοί δηλώνουν ο, τι τους κατέβει και τους βολεύει και τρελλαίνουν τους πάντες -- π.χ. βουλιάζει η χώρα και λέει ο Υπ Οικ: "...αισιόδοξο μήνυμα, στην ουσία έχουμε βελτιωθεί..."

6) Άλλος;;;

Wednesday, 18 May 2011

Τι καλά που θά'ταν...

...εάν οι Ελληνες δεν ασχολούνταν πλέον με τους πολιτκούς τους καθόλου.

Ούτε τηλεόραση, ούτε να αναπαράγουν δηλώσεις, ούτε πρόσθετη ασφάλεια και αστυνομικοί ούτε τίποτα...

Οποία χαρά!

Νομίζω ότι οι πολιτικοί είναι μίασμα της Ελληνικής κοινωνίας.

Όποια κι'αν είναι τα περι "εμείς τους ψηφίσαμε", κλπ, η παρουσία Έλληνα πολιτκού αποτελεί πλέον προσβολή για τον έλληνα πολίτη.

Χωρίς να θεωρούμε ότι όλοι είναι ανάξιοι λόγου...


Τελικά, μήπως στην Ελλάδα συνηγορύν με τα λεγόμενα του Κου Godfrey Bloom;

Βλέπε εδώ:
Idiots


Με βάση τα παραπάνω φαίνεται πως μεγάλη ώθηση στη χώρα θα έδινε το να βρεθούν πολλοί στη φυλακή -- έστω και από πατριωτικό καθήκον να πάνε, για να χαρεί ο κόσμος.
Γιατί τώρα πλέον, με τις αποδοχές τους, την υπεροψία τους, την αδιαφορία τους την υποκρισία τους... θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι είναι αναίσχυντοι!

Wednesday, 16 February 2011

(Πολύ) Λιγα λόγια για αυταρχικά πολιτεύματα και δικτατορίες

"'Ολες οι δικτατορίες έχουν τα τρωτά τους σημεία" λέει ο Μακιαβέλλη της ειρηνικής επανάστασης, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Massachusetts και ερευνητής στο Harvard, Gene Sharp.

Το θέμα έχει απασχολήσει χιλιάδες, μύρια, αvθρώπων. Μεταξύ αυτών κι'εμένα βέβαια. Έχοντας ζήσει σε ήπιας μορφής δικτατορίες και σε αυταρχικά καθεστώτα(1), συμφωνώ.

Μάλιστα θα τολμούσα να προχωρήσω πιο πέρα:

Το πιο τρώτο σημείο σε κάθε αυταρχικό, σφετεριστικό, κλπ, καθεστός είναι η αναγνώριση της νομιμότητα του.
Και η αναζήτηση νομιμοποίησης, όταν πρόκειται για εμφανείς δικτατορίες.
Στον δυτικό κόσμο, η νομιμοποίηση έρχεται κυρίως από τη διαδικασία εκλογών: δηλαδή, οι "υπήκοοι" φερονται να διαλέγουν τους έχοντες την εξουσία.

Επίσης, οι ακραίες συνθήκες, ο κίνδυνος κατάλησης της Δημόσιας τάξης, η Εθνική Ασφάλεια κ.α. αποτελούν ειδικές συνθήκες μέσα από τις οποίες εδρεύονται αυταρχικά καθεστώτα που, μάλιστα μετεξελλίσσονται σε δικτατορίες. Απλά, με το πρόσχημα των συνθηκών, μία ομάδα επεμβαίνει για να επαναφέρει τη τάξη και ξεχνά να φύγει...
  • Όπως το γνωστό παράδειγμα του Χίτλερ.
  • Παρομοίως οι "εκλογές" στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
  • Όπως η ίδια η Μπολσεβικική επέμβαση.
  • Παρομοίως σε περιπτώσεις χωρών της Λατινικής Αμερικής.
  • Ακόμα, βέβαια, και σε χώρες της Ευρώπης -- όπως π.χ. και στην Ελλάδα...

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά της νομιμότητας ή, της "αναζήτησης νομιμοποίησης": η νομιμότητα ή το σύμβολο νομιμοποίησης των "αντιφρονούντων". Αυτή η νομιμότητα είναι άρρικτα συνδεδεμένη με, και αντιστρόφως ανάλογη προς, την νομιμότητα του καθεστώτος ή της παρέας που διοικεί τη χώρα.

Μπορούμε να πούμε, η νομιμότητα είναι οφθαλμοφανής σε όλους και κατανοητή απ'όλους εμάς τους δυτικούς σε πολλές περιπτώσεις: π.χ. στην Αίγυπτο, κατά τη παρούσα συγκυρία. Στο Ιράν. Στη Πολωνία παλιά, στην Ανατολική Γερμανία, κλπ.

Σε άλλες περιπτώσεις, είναι λιγότερο κατανοητή: σε μία εμφανώς νόμιμα εκλεγμένη (δηλ. ακολουθόντας τη εκλογική διαδικασία) διοικητική ομάδα, που στρέφεται η "επανάσταση"; προφανώς πουθενά, διότι σε αυτλες τις περιπτώσεις το καθεστώς αυτονομιμοποιείται κατά το δοκούν.

Ετσι, εγκαθιδρύεται μία ήπιας μορφής δικτατορία ή ένα αυταρχικό καθεστώς με όλα τα εχέγκυα της δημοκρατικής νομιμότητας . Προσφέρει επίσης την δυνατότητα εναλλαγής του δικτάτορα ή της ηγετικής ομάδας (π.χ. μεγάλα "κόμματα" με σταθερούς ηγέτες, κλπ)

ΕΔΩ οι όποιοι φιλόδοξοι "επαναστάτες" στερούνται αιτίας προφανούς και αντιληπτής απ'όλους: είναι επαναστάτες without a cause.
Θα τους πούμε "Γραφικούς"... αφού η νομιμότητα του καθεστώτος και η νομότυπη συμπεριφορά του, στερουν από τους επαναστάτες την δικαίωση των προσπαθειών τους.

Δεν είναι επανάσταση, είναι απλή διαφωνία και δεν τυγχάνει υποστήριξης. Ενίοτε δε θεωρείται και "παραξενιά".

Άρα σε δυτικές χώρες με αυταρχικά καθεστώτα όπου κυριαρχεί η καλά μελετημένη νομιμότητα και η κάθε κίνηση της "δημοκρατικής χούντας" συνοδεύεται από προσεκτικές νομιμοποίητικές ενέργειες, είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει αντιδράσει σοβαρού βεληνεκούς αντίδραση...

Ειδικά όταν δεν πλήττεται πάντα και πασιφανώς το σύνολο του πληθυσμού (πλην της διοικούσας παρέας βέβαια), αλλά μόνο διαιρεμένα μέρη της -- που ενδέχεται κατά διαστήματα και να αλλάζουν.

Δεν υπάρχει η κοινή συνιστώσα που θα συμβόλιζε και θα ωθούσε αυθόρμητα σε ανατροπή.

Σε περιπτώσεις τάτοιων καθεστώτων, δεν μπορεί να ενεργήσει ο αυθορμητισμός. Αντιθέτως χρειάζεται σκέψη, προετοιμασία και μεγάλη προκαταρκτική οργάνωση.
Αυτά είναι πολύ δύσκολα αντικείμενα σε κοινωνίες κατακερματισμένες σε μικρο-ομάδες διαφόρων συμφερόντων -- όπως είναι οι δικές μας.


Πιστεύω ότι, εδώ και δεκαετίες, στην Ελλάδα λειτουργεί ήπιας μορφής δικτατορία με το αυταρχικό καθεστώς και την Διοίκηση που το στηρίζει.

Οι προσωπικές ελευθερίες, δόξα τω Θεώ, δεν πλήττωνται. Αλλά η δημιουργία θέσεων εργασίας εκτός Δημοσίου είναι πολύ δύσκολη και επικίνδυνη. Η πρόσβαση στην εργασία λοιπόν είναι ελεγχόμενη

Οι πρόσβαση σε μικρές δραστηριότητες είναι σχετικά ανοικτή. Αλλά η πρόσβαση σε μεγάλα εγχειρήματα είναι ελεγχόμενη από γραφειοκρατική πολυπλοκότητα (νομίμως θεσπισμένη, συνήθως).

Η ισότητα έναντι των νόμων υπάρχει και εφαρμόζεται. Ο νόμος εξαιρεί από από τις συνέπειες του νόμου τις διοικούσες ομάδες και τους γύρω.

Στην Ελλάδα υπάρχουν 300 άτομα που επαγγέλλονται την άμεση εκπροσώπηση των ψηφοφόρων. Εάν παρατηρηθεί, πέραν του "κανονικού" δυσλειτουργία ή ατυχής χειρισμός υποψία ατασθαλίας, κλπ, καπόιου/ων αξ αυτών,υπάρχει μηχανισμός που εξετάζει την υπόθεση ενδελεχώς.
  • Πρόκειται για εξεταστική επιτροπή που δημιουργείται και συνέρχεται για το λόγο αυτό.
  • Αποτελείται από συναδέλφους του/ων εξεταζόμενου/ων.
  • Μπορεί να καταλήξει σε πολλά, μη δεσμευτηκά συμπεράσματα ή σε τίποτα.
Όλα τα παραπάνω είναι καθ'όλα νόμιμα.

Και το σπουδαιότερο: Ο μηχανισμός στήριξης της νομιμότητας λειτούργησε σωστά!!!





Και θυμίζω μία παλιά ιστορία που ήθελε τους κατοίκους Σοβιέτ και Σοσιαλιστικών χωρών να ζουν με απαγόρευση μετάβασης στη Δύση. Εσφαλμένη εντύπωση! Οι ελευθερίες κίνησης ήταν εξασφαλισμένες στους κάτοικους της Σοβιετίας. Απλά, θέματα προσωπικής ασφάλειας, προστασίας, κ.α., περιόριζαν τη πρόσβαση στη Δύση.
Όλα νόμιμα δηλαδή.

Βέβαια οι κάτοικοι των Σοβιετικών χωρών είχαν την έξωθεν μαρτυρία για το τι περνούσαν και το "επαναστατικό ιδεώδες" μεσουρανούσε.

Οι κάτοικοι της Ελληνικής Δημοκρατίας, τι έχουν;;; πολύ ηπιότερης μορφής αυταρχικό καθεστώς, βέβαια. Όσο για ιδανικά και ιδεώδη -- γιοκ.





Π.χ. : στην Ελλάδα κάποτε, επιφανής πολιτικός ονόματι Α. Παπανδρέου και η ομάδα του άλλαξαν (νόμιμα) τον τρόπο που εκλέγονται υποψήφιοι για να πετύχουν θετικό για την ομάδα τους αποτέλεσμα σε εκλογές. Διαδικαστικά και λειτουργικά, οι εκλογές τελέστηκαν χωρίς μεγάλες παρασπονδίες, αλλά με τα σκοπούμενα αποτελέσματα, βέβαια.


1) Σοβιετική Ενωση, Ουγγαρία, Ελλάδα