Νομίζουν ότι που γίναμε ρεζίλι παγκόσμιο είναι υπερηφάνια. Το ότι μας λοιδωρούν το θεωρούμε ανθελληνισμό (μα εφού εσύ ο ίδιος κάνεις το μαλάκα, ο άλλος φταίει;) - το ότι μας λυπούνται για τη κατάντια μας, δεν το βλέπουμε;
Πάντα πίστευα ότι πρόκειται για φόβο και ανασφάλεια, αίσθηση ότι "ζω σε ένα όνειρο και ανά πάσα στιγμή θα ξυπνήσω στη μαυρίλα της πραγματικότητας" -- αυτοκαταστροφική ψύχωση που τελικά οδηγεί στη ίδια τη καταστροφή για να απαλύνει το άγχος της αναμονής της.
Κατά βάση οι Έλληνες πιστεύουν ότι δεν αξίζουν αυτά που έχουν, διότι (θεωρούν ότι...) με δόλο τα αποκτήσανε. Εξ'όυ και κάθε φορά που μιλάμε για κακώς κείμενα στη Ελληνική διοίκηση, ύστατο σχόλιο είναι "μπας κι'έξω νομίζεις είναι καλύτεροι; τα ίδια σκ... είναι".
Άντε γειά!
Ένα καταπληκτικά γραμμένο άρθρο στο Athens Voice με συμπυκνωμένη περιγραφή όλης της κοινωνικής κατάστασης στη μοναδικού ψυχοκοινωνιολογικού ενδιαφέροντος κοινωνικής ανθρωπολογίας της σύγχρονης Ελλάδας.
Γράφτηκε από τον Σακελλάρη Σκουμπουρδή και παραθέτω εδώ λίγες γραμμές. Τα πολλά σχόλια περιττεύουν -- το άρθρο είναι πλήρες -- λίγα λόγια μόνο
"Ειδικός Λαός, Ειδικοί Ηγέτες, Ειδικά Δικαστήρια"
Είναι Τιμωρός ο Καιρός… και απομυθοποιείται χειμαρρωδώς η οργανωμένη εθνική μας βλακεία
Μπορεί εμείς εδώ οι υπανάπτυκτοι να μην το ‘χουμε εύκολο να καταλάβουμε τι παίζει. Κάποιοι άλλοι από έξω, όμως, το βλέπουν πιο καθαρά. Και το ξεφωνίζουν. Όσο μακριά κι αν είναι, (πού ξέρεις;) μπορεί να φτάσει η ειρωνεία τους ως εδώ, εννοούμε ως το ελαφρό βάθος του μυαλού του καθ’ ημάς οχλοπολτού.
(και συνεχίζει...) Έγραφε ο ημερήσιος Τέλεγκραφ, μετά το δημοψήφισμα: «Η Ελλάδα όμηρος μιας κυβέρνησης που πουλάει την ανικανότητά της ως δήθεν ηρωισμό».
«Απελπιστικά θα υποφέρει ο λαός που έχει διαλέξει τα εύκολα ψέματα αντί των κακόβολων αληθειών» ήταν ο υπότιτλος… Δεν αναφερόμαστε σε όσα λέγαμε εμείς, παραθέτουμε τα λόγια του Τέλεγκραφ. Τι λέτε; Το ψάχνουμε λιγουλάκι, ένα μήνα μετά, για να δούμε προς τα πού παν τα πράματα και ποιος είχε δίκιο, οι κουτόφραγκοι ή πολιτικοί απατεώνες μας;"
Πραγματικά, η ελπίδα είναι ότι κάποιος απ'όλους μας θα ανοίξει τα μάτια του επι τέλους, και θα δει και θα παραδεχτεί ο ο αυτοκράτωρας είναι και τσίτσιδος και άσχημος και ψεύτης και κλέφτης.
-> Και θα το πει και στους γύρω του και παραπέρα!