Wednesday, 29 August 2012

Το συνολικό Ευρωπαικό και Ελληνικό πρόβλημα (σε συντομία)


Κείμενο του αγαπητού φίλου Κωσταντίνου (Κώστα) Λαμπρόπουλου. Ο Κωστας, εξαίρετικός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, είναι επίσης αν. στέλεχος στο χώρο της κρουαζιέρας (και ο ένας από τους δύο, ίσως τρεις, γνώστες "maritime cruises profitability cycle". Προφανώς έχει πολύ καλά αναλυτικά προσόντα και ικανότητα σύνθεσης.

Εξ'ου και η απλή σύνθεση επί του θέματος, που ακολουθεί.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα και γοητευτική θεώρηση και πλήρης.

___________
Το συνολικό Ευρωπαικό και Ελληνικό πρόβλημα
του Κώστα Λαμπρόπουλου

Επειδή έχουμε διαβάσει χιλιάδες φορές τα ίδια και τα ίδια, πρέπει να "ξανα-αφηγηθούμε" την συνολική περίπτωση της Ευρώπης και της Ελλάδας για να αντιληφθούμε την κατάσταση στις βασικές της διαστάσεις:
  • Η άνοδος των Ασιατικών (Κίνα, Ινδία) αλλά και των άλλων οικονομιών (Ρωσία, Βραζιλία) έθεσε σε παγκόσμιο επίπεδο το θέμα της αναδιανομής του παγκόσμιου τζίρου. 
  • Μέχρι τώρα αν Ευρώπη και Αμερική είχαν το ίδιο ΜΕΡΊΔΙΟ προβλεπόταν ότι σε δέκα χρόνια η Ευρώπη θα έχανε τουλάχιστον 10 μονάδες από το μερίδιό της υπέρ των νέων παραγωγών. 
  • Η Αμερική θα παρέμενε απλά στα ίδια επίπεδα, ως η χώρα που η καινοτομία και η αλλαγή είναι στοιχειώδες μάθημα στην εκπαίδευση (η πιο innovative κοινωνία στον κόσμο!).
  • Η Ευρώπη είχε το "βαρίδι" των υψηλών μεροκάματων προκειμένου να πληρώνεται το περίφημο "κοινωνικό" κράτος, προϊόν των κοινωνικών δικαιωμάτων των συνταγμάτων των Ευρωπαϊκών κρατών (που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο).
 Σε αντίθεση με την Ελλάδα, οι κυρίαρχες τάξεις των μεγάλων Ευρωπαϊκών κρατών που έχουν πατριωτικό χαρακτήρα συνέλαβαν την ιδέα αντί να αναδιανείμουν τα μεροκάματα όλων των Ευρωπαίων προς τα κάτω (προκειμένου να αντέξουν τον ανταγωνισμό των άλλων χωρών χωρίς δημοκρατικές παραδόσεις), να χωρίσουν την Ευρώπη σε Βορρά και Νότο: ο Βορράς σχετικά ακριβός που παράγει προηγμένα προϊόντα, νέες τεχνολογίες καινοτομία κλπ και ο Νότος θα παράγει τα διάφορα άλλα φθηνά -- ώστε στο τελικό σύνολο οι διάφορες δαπάνες να συμπιεστούν εις βάρος κυρίως των χωρών του Νότου...
  • Επί πλέον (α) με την τοκογλυφία θα κατόρθωναν να λύνουν τα δικά τους προβλήματα επενδύσεων φθηνά και θα προσέλκυαν ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ ΤΟΥ ΝΌΤΟΥ στις δικές τους χώρες. 
  • Επί πλέον (β), με τη λιτότητα θα συμπίεζαν τον πληθωρισμό, που είναι ο χειρότερος εχθρός για το κεφάλαιο (περισσότερο και από την ύφεση) παρά τα αντιθέτως πιστευόμενα.
Έτσι με ένα σμπάρο θα έπιαναν τρία τρυγόνια:
1. Ανταγωνιστικότητα έναντι των νέων οικονομιών.
2. Διατήρηση του κοινωνικού κράτους στις χώρες τους εις βάρος των χωρών του Νότου.
3. Συμπίεση του πληθωρισμού και διατήρηση της αξίας του νομίσματός των.

Στα πλαίσια αυτά η Ελλάδα παρουσίαζε την ακόλουθη εικόνα:
  1. Χρειαζόταν 50 δισεκατομμύρια Ευρώ το χρόνο για ετήσια κάλυψη ελλειμμάτων.
  2. Είχε διογκωθεί το κράτος με πάνω από 1.000.000 υπαλλήλους προς κομματική εξυπηρέτηση των κεντρικών κομμάτων (Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ) αλλά και της Αριστεράς.
  3. Η Ελληνική Αριστερά, για να προσφέρει τη συναίνεσή της (αποχή από απεργίες κλπ)  είχε πάρει μερίδιο και αυτή από την αναδιανομή{βλέπε ρεζίλια από ΠΑΜΕ αλλά και το πολύ χρήμα που εισπράχθηκε από τα ΕΣΠΑ, κοροιδεύοντας τη νεολαία ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η εποχή που ζούσε ήταν "το προστάδιο της εισαγωγής στο σοσιαλισμό". Μόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ο κόσμος "ξύπνησε" και κατάλαβε ότι είχαμε απομακρυνθεί από οποιοδήποτε σοσιαλισμό κατά χιλιάδες χρόνια με το θρίαμβο του παγκόσμιου καπιταλισμού σε σημείο να "καταργήσουν" και την ιστορία (βλέπε Φουκουγιάμα).
  4. Ενώ συνέβαιναν αυτά η κυριαρχία των τραπεζών είχε επιβληθεί στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες επιβάλλοντας τις πολιτικές του Νεοφιλελευθερισμού ΕΚΤΌΣ ΑΠΌ ΈΝΑ ΒΑΣΙΚΌ ΤΟΜΈΑ: ΝΑ ΜΗΝ ΘΙΓΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΌ ΚΡΑΤΟΣ (ΠΑΣΟΚ - Σημίτης). {Αρα, τζίφος...}
Με την κρίση του 2008 όλα τα κράτη χρειάστηκαν να δημιουργήσουν ελλείμματα προκειμένου να κρατήσουν τα τραπεζικά τους συστήματα και χρειάστηκε να πληρώσουν τα χαμένα δανεικά που διοχετεύθηκαν σε διάφορες φούσκες (βλέπε μόχλευση -leverage- Ευρωπαϊκού κεφαλαίου 20 φορές, ενώ μόχλευση Αμερικανικού ΜΌΝΟΝ 10!). 
Όπως είδαμε παραπάνω, η Ελλάδα έκανε ελλείμματα όχι λόγω τραπεζών (που έβγαζαν τα κέρδη τους με το παραπάνω) αλλά λόγω υπερτροφικού κράτους {και σπάταλου κράτους}. Όμως, όταν σφίγγουν τα "συστήματα", εγείρεται θέμα για ένα κράτος που φέρεται σαν Ανατολική μοναρχία αλλά ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μίλαγε κανένας, διότι ο μεν πληθυσμός ζούσε το καταναλωτικό του όνειρο οι δε δανειστές ενώ είχαν δανείσει λεφτά γα την ανάπτυξη της Ελλάδος, τα λεφτά αυτά όμως ξαναγύριζαν σε αυτούς σαν καταναλωτικές δαπάνες για Ευρωπαϊκά εισαγόμενα προϊόντα.


Επομένως ΤΙ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΊΧΕ ΓΊΝΕΙ για την αποκατάσταση αυτών των δυσαρμονιών;

Σε επίπεδο Ευρώπης:

α. Να αναλάβουν ΌΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι τις χασούρες τους για την επί 20 φορές μόχλευση των κεφαλαίων τους (ΕΚΤ, Τράπεζες κλπ).

β. Να εφαρμοστεί "δημιουργική" λογιστική σε επίπεδο ΕΚΤ (="δημιουργία" χρήματος, ώστε να αρχίσει και πάλι η αρμονική ροή κεφαλαίων στην Ευρώπη (βλέπε Γ. Καισάριο στο Capital για το πώς).

γ. Να γίνει η εκχώρηση της Οικονομικής Πολιτικής στην Ευρωπαϊκή ένωση, ώστε να έχει έννοια η ύπαρξη ενός ΚΟΙΝΟΎ ΝΟΜΊΣΜΑΤΟΣ.

δ. Η υιοθέτηση μιας μορφής Ευρομολόγου (ως συνέπεια των τριών παραπάνω μέτρων), ώστε να πάψουν οι "αγορές" να "την πέφτουν" σε μία - μία χώρα προκαλώντας αυτό που ζούμε σήμερα εμείς, η Ισπανία κλπ.


ΌΣΟ ΑΥΤΆ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΡΝΕΊΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΈΝΩΣΗ Η ΚΡΊΣΗ ΧΡΈΟΥΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ. ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΟΡΈΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΝ ΤΙΣ "ΕΠΙΘΈΣΕΙΣ".


Γιατί η Ευρωπαϊκή ένωση αρνείται να πάρει αυτά τα μέτρα?

  • Τον τόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα δίνει η Γερμανία, την οποία συμφέρει η παρούσα δυσαρμονία (αύξηση του Γερμανικού περισσεύματος και ανάπτυξη τοκογλυφίας δια της οποίας ξαναχτίστηκε ακόμα και το Ανατολικό Βερολίνο) ενώ όλοι οι Γερμανοί έχουν αλλεργία με τον πληθωρισμό που συνεπάγεται η παραπάνω πολιτική "ομογενοποιήσεως" του χρέους.
  • Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η Γερμανία ήταν ιστορικά ένας φρικτός "ιμπεριαλιστής", αφού ηρνείτο να συλλάβει μία πολιτική καλή ΓΙΑ ΌΛΗ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΊΑ και ήθελε πάντα να 'καθαρίζει" για τους "δικούς της". Αυτό έκανε και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που εξαπέλυσε: Ευρωπαϊκός αποκλεισμός, απομύζηση των κατακτημένων οικονομιών κλπ... Ποτέ δεν προχώρησε σε μια ανάλυση πιθανοτήτων επιτυχίας, σε αντιπαράθεση με τα μεγάλα Ναυτικά Έθνη (Αγγλία και Αμερική).
  • Οι δορυφόροι της Γερμανίας Φινλανδία και Ολλανδία είχαν τους ίδιους λόγους να συνδράμουν την στάση αυτή εκτός βεβαίως του στοιχείου του "ιμπεριαλισμού" που ήταν εν πολλοίς ξένο στη δική τους ιδιοσυγκρασία.
  • Οι χωριστικές τάσεις στα διάφορα κράτη του Νότου ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΕΘΝΙΚΉ ΠΑΡΆΓΩΓΗ, η οποία "ρουφήχτηκε" από το ακριβό Ευρώ (Ιταλία και Ισπανία).
 
Σε επίπεδο Ελλάδα: γίνουν:

1) Εξαφάνιση γραφειοκρατίας.
2) Μηχανογράφηση παντού και διασύνδεση όλων των αλληλοπλεκόμενων υπηρεσιών.
3) Επιβολή απλούστατου φορολογικού νόμου.
4) Επαναστατικές αλλαγές για την γρήγορη απονομή δικαιοσύνης.
5) Εξαφάνιση των αντικινήτρων για το άνοιγμα εταιρείας (=προσέλκυση επενδύσεων) 
6) Μηδενικά Ελλείμματα (= και συμπίεση βέβαια των μισθών των Δημοσίων υπαλλήλων και του συνολικού αριθμού τους).
7) Πλήρης απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων (κάπου τριακόσια!!) που σημαίνει τη δυνατότητα ίδρυσης μεγάλων εταιριών που θα προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΑ ΚΛΊΜΑΚΑ.

Αυτά δέν έγιναν για τους εξής λόγους:
  1. Θα σταμάταγε η τοπική εξουσία του κρατικού καρεκλοκένταυρου και θα "ξεβολεύονταν" οι δημόσιοι υπάλληλοι (βλέπε αρνήσεις να αλλάξουν κτίρια και να φύγουν από ενοικιασμένα), αλλά και η εξουσία, η οποία θέλει να αυθαιρετεί (η Ανατολική Μοναρχία που λέγαμε).
  2. Θα καταλυόταν το κομματικό κράτος ΔΗΛΑΔΉ Η ΑΙΤΊΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΊΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΤΌΣΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΌΜΜΑΤΆ (και της Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης)... δηλ ο ψηφοφόρος ψηφίζει κοινωνικό μέλλον και όχι ιδεολογίες***.
  3. Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων θα έσπαγε "χοντρά" στεγανά, όπως γιατρούς, δικηγόρους, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες που αποτελούν κλασσική "πελατεία" της Δεξιάς και ραχοκοκαλιά των Ελληνικών μεσοστρωμάτων μαζύ με τους Δημοσίους υπαλλήλους.
Αν δεν εφαρμοστούν αυτές οι αλλαγές ΘΑ "ΣΥΡΘΕΊ" ΕΚΤΌΣ ΕΥΡΏ Η ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΚΟΙΝΩΝΊΑ: δεν συμφέρει κανένα Ευρωπαίο να έχει μία τέτοιου τύπου Ανατολική Μοναρχία στα πλαίσια της ΕΕ και να την πληρώνει. 

Η Ελλάδα είχε τιμωρηθεί κατά το παρελθόν για τις αποκλείσεις αυτές με χοντρά πρόστιμα, αλλά προτιμούσαμε να τα πληρώνουμε --αυξάνοντας εν παρόδω τα ελλείμματα-- παρά να προσαρμοστούμε.
Τώρα τελευταία λοιπόν βρέθηκε η ευκαιρία που πρόκειψε από την αναζήτηση δανεικών για να επιτύχουν αυτά που τόσα χρόνια μας ζητούσαν και τους "γράφαμε"... και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μαζί.

Τα διάφορα μνημόνια φτιάχτηκαν για να αναγκαστεί το Ελληνικό κράτος να εφαρμόσει ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ EXEI ΗΔΗ ΚΆΝΕΙ. 

Οι Δυτικοί  δεν έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι θα πάρουν τα κεφάλαιά τους πίσω, ΑΛΛΆ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΆΡΟΥΝ να ανεχθούν τα "κόλπα" μιας Ανατολίτικης Μοναρχίας έναντι "πεπολιτισμένων" δημοκρατικών κρατών (θυμηθείτε τα περίφημα Greek statistics). Ας θυμηθούμε επίσης και την αντιμετώπισή τους έναντι της Σουλτανικής Τουρκίας ως "Μεγάλου Ασθενούς". 

Επί πλέον υπάρχει και ΟΥΣΊΑ: Δηλαδή η εκποίηση της Ελληνικής Δημόσιας περιουσίας (βλέπε αντίστοιχες περιπτώσεις Ανατολικής Γερμανίας και Σλοβακίας) για να αντισταθμιστούν οι ζημιές από το αρχικό κεφάλαιο που αναμένεται να "καεί".  Θα έρθει μία εποχή που θα είμαστε "τουρίστες" στον τόπο μας...


Ερώτηση ουσίας: Γιατί όλη αυτή η θεώρηση δεν έχεις διαβαστεί ΠΟΥΘΕΝΆ ΟΛΌΚΛΗΡΗ? Διότι ΔΕΝ ΣΥΜΦΈΡΕΙ ΚΑΝΈΝΑ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΊ ΈΤΣΙ.

Και εξηγούμαι:

Οι μεν "μνημονικοί" εκφράζουν τα κυρίαρχα στρώματα (δεν λέω τάξεις επίτηδες) ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΌ, δηλαδή "να μείνουμε στο Ευρώ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ προκειμένου να σώσουμε και να "πολλύνουμε' τα λεφτά μας". Έτσι λένε τη ΜΙΣΗ αλήθεια, (δηλαδή ψέμματα), αφού και ο πιο ηλίθιος καταλαβαίνει ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν μπορεί να βρει 300 δις Euro και να τα επιστρέψει ούτε κι άν γίνουμε όλοι οι Έλληνες σαν το Σιμεόν τον Στυλίτη από την "άσκηση" και την πενία!

Οι δε "αντιμνημονιακοί" λαϊκίζοντας, θέλουν να θωπεύσουν τα λαϊκά ελαττώματα τονίζοντας την τοκογλυφική διάσταση των Δυτικών αλλά ΌΧΙ και την Ελληνική "λεχροσύνη" που μας οδήγησε σιδηροδέσμιους στα πόδια των Δυτικών: 
δηλαδή προστατεύουν το Ελληνικό κομματικό κράτος και την μικροαστική φοροδιαφυγή (βλέπε π.χ. Τράγκας).


Συλλήβδην ο καλλιεργούμενος μύθος είναι ότι απλά κάποιοι έστησαν τη "δουλειά" της χρεωκοπίας της χώρας για να "κονομήσουν"(π.χ. ο "Γιωργάκης" και ο Παπακωνσταντίνου) χωρίς να μας διαφωτίζουν για το "πλαίσιο", ενώ φαντάζονται ότι οι "άλλοι", οι Δυτικοί θα πληρώνουν και οι ίδιοι θα εφαρμόζουν ότι τους αρέσει. Το πράγμα περιορίζεται κατ' αυτούς σε "ιστορίες συνομωσίας" και όχι στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ νέα οικονομικά δεδομένα που επέτρεψαν σε δυνάμεις τύπου Μέρκελ να γίνουν πανευρωπαϊκό καθεστώς!

Η σημερινή κυβέρνηση ΔΙΆΔΟΧΟΣ των προηγουμένων και με συμμετοχή των ολετήρων του ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ δύσκολο να κάνει κάτι προς το σωστό δρόμο, όπως τον περιγράψαμε παραπάνω παρά τις αντίθετες διακηρύξεις τους. 

Ίδωμεν...... 
______________________________________________
*** Το σημείο αυτό είναι εξαιρετικά ουσιώδες εκ των ουκ ανευ μάλιστα για όποιον θέλει να καταλάβει το φαινομενικό παραλογισμό και τη κοινωνική αδικία του νεο-ελληνικού πολιτικο-κοινωνικού γίγνεσθαι -- απαραίτητο π.χ. για τους Έλληνες του εξωτερικού (δηλ 50% του "Ελληνικού" πληθυσμού) ή τους έχοντες ζήσει σε Δυτική χώρα:

ο ψηφοφόρος ψηφίζει κοινωνικό μέλλον και όχι ιδεολογίες: το νόημα είναι ότι ΜΈΧΡΙ ΣΉΜΕΡΑ "ο ψηφοφόρος ψηφίζει κοινωνικό μέλλον" υπονοώντας τους διορισμούς ΕΠΊ ΨΗΦΩ που γινόταν μέχρι σήμερα σε αντίθεση με την "άδολη"(=άνευ συμφέροντος) στοίχιση γενικώς σε ιδεολογίες.

Στηρίζεται στο ιδεολόγημα ότι για την κοινωνική πρόοδο καθενός "καθαρίζει" το "ντοβλέτι".

Θυμίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία όπου σύμφωνα με την τιμαριωτική λογική, ευημερείς ΕΣΎ και όχι κάποιος άλλος ΔΙΌΤΙ ΈΤΣΙ ΘΈΛΕΙ Ο ΣΟΥΛΤΆΝΟΣ (ανακλητότητα των μπέηδων/τιμαριούχων κλπ). Ετσι, στην Ελλάδα η αποκλειστικότητα εισαγωγής και εμπορίας, π.χ. μπακαλιάρου, μπορεί να δοθεί σε ένα άτομο -- ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΕΙ Ο έχων τη πολιτική δύναμη "αιρετός ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ"




The clock is ticking and it's fast _________________________



Βέβαια, έχοντας ήδη δει... τίποτα, παρά τα εισελθέντα € ~150δις, μόνο να ελπίζουμε σε θαύμα μπορούμε.


Ενα εύθυμο:
Μεταξύ των πολλών της πρωτοτυπιών, η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή και υπουργό του τίποτα: υπουργό Ανταγωνστικότητας, ανάπτυξης, υποδομών κλπ. Κανένα από τα συνθετικά αυτά του ονόματος του υπουργείου δεν υφίστανται στην Ελλάδα. Υπάρχει όμως το "υπουργείο".
...Στη χώρα όπου χρειάζεται να λαδώσεις για να πάρεις άδεια για να επενδύσεις σε νέα πτέρυγα του εργοστασίου σου... ή για να πάρεις άδεια να φορτώσεις με νόμιμο τρόπο τα απόβλητά σου... και όπου οι αρμόδιοι της μεγαλύτερης αντιρποσωπευτικής οργάνωσης εργαζομένων δεν ξέρουν να μπαίνουν στο διαδύκτιο και δεν μιλάν αγγλικά...



Υπάρχει και πρόγραμμα ανταγωνιστικότητας! (Το πρόγραμμα, βέβαια, υπάρχει για να βολέψουμε κάποια "τέρας μορφώσεως δικά μας παιδιά" δηλ παιδιά φίλων με πολλούς ψήφους και να διοχετεύσουμε χρήμα στους "δικούς μας" αρμοδίως. Βλέπε παραπάνω***)

Wednesday, 8 August 2012

Σχόλια και πλάκες: ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ στην Ελλάδα

Οξύμωρος τίτλος: ή ελληνικό θάναι ή επιχειρηματικότητα θάναι. Και τα δύο συγχρόνως δεν γίνονται.

Μετά το ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ, ο αγαπητός Κος Α. Βερούτης δημιούργησε νέο σύντομο ανέκδοτο: "Ελληνική επιχειρηματικότητα"

Πολύ γέλιο....
Η Ελλάδα, χώρα που οδεύει προς την επίτευξη του κομμουνιστικού ιδεώδους (της δικτατορίας του προλεταριάτου της Διοίκησης), εξακολουθεί να διατηρεί στους κόλπους της κάποια αστικά κατάλοιπα μιάς άλλης εποχής.

Αυτά εκφράζει  με γλαφυρό τρόπο, ο Κος Α. Βερούτης σε χιουμοριστικό άρθρο του στο ηλ-περιοδικό "Κάπιταλ" με τίτλο:

"Ανέκδοτο με δύο λέξεις: Ελληνική επιχειρηματικότητα"

 Το κείμενο έπεται (ευχαριστώ εκ των προτέρων). Τα λίγα σχόλια μου είναι σε μεγάλη παρένθεση{ }.

"Ανέκδοτο με δύο λέξεις: ελληνηκή επιχειρηματικότητα"
 Του Αγη Βερούτη 

Το Ελληνικό κράτος σε παροτρύνει να είσαι {ψηφοφόρος} Δημόσιος Υπάλληλος, και από περιουσία να έχεις μόνο μετρητά. Για όλα τα υπόλοιπα έχει αντικίνητρα. Έτσι και κληρονομήσεις δε κάποιο ακίνητο, την έβαψες. Αν θέλεις να χτίσεις; Δεν είναι τυχαία η λαϊκή παροιμία “Αν δεν φυτέψεις αμπέλι, δεν χτίσεις σπίτι και δεν παντρέψεις δεν ξέρεις από ζωή”.

Επί του θέματος της κληρονομιάς πάλι, εφόσον το κεφάλαιο έχει ήδη φορολογηθεί όταν δημιουργήθηκε, τότε ο φόρος πρέπει να είναι μηδενικός. Αν έχει υπεραξία, τότε αυτή πρέπει να φορολογηθεί (μόνο η υπεραξία και όχι το ήδη φορολογημένο κεφάλαιο) στη χρονική στιγμή ρευστοποίησής της. Αν πρόκειται για μετρητά, τότε αυτά έχουν ήδη φορολογηθεί στη συσσώρευσή τους.


{Αγαπητέ Άγη, στην νεο-ελλάδα η λογική της ατομικής περιουσίας υποτάσσεται στη λογική της κρατικής περιουσίας. Στην Ελλάδα επιτρέπεται να έχεις περιουσία μέσα στα όρια των αναγκών της δικτατορίας του πολιτικο-διοικητικού κατεστημένου.}





Το πρόβλημα όταν φορολογεί κεφάλαιο το κράτος είναι ότι ουσιαστικά το δημεύει, καθώς το κεφάλαιο δεν εγγυάται εισόδημα. Αντί δηλαδή να δημεύσει τα κλεμμένα το κράτος, δημεύει τις περιουσίες της μεσαίας τάξης, οι φτωχοί δεν έχουν αν τους πάρει, και οι πλούσιοι τα έχουν προφυλαγμένα καλά.

Παράδειγμα: έχω κάποιο γνωστό που οι γονείς του πέθαναν πριν πολλά χρόνια. Επειδή ο πατέρας του ήταν πετυχημένος κατασκευαστής, και η μητέρα του φαρμακοποιός, του άφησαν ένα μεγάλο αλλά παλαιό σπίτι σε ακριβό βόρειο προάστιο. Ο ίδιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όχι πολύ οικονομημένος. Από το ακίνητο εισέπραττε 2.000 ευρώ το μήνα, όπου φυσικά έδινε το 75,6% στην εφορία (40% φόρος, 3,6% χαρτόσημο, 80% του φόρου προκαταβολή για το επόμενο έτος που ήταν άδειο και έπρεπε και να το ξαναβάψει γιατί του έφυγε ο ενοικιαστής).

Επίσης με το ΦΜΑΠ και το ΕΤΑΚ από ό,τι μου λέει πλήρωσε περίπου το υπόλοιπο στην εφορία, διότι το ακίνητο έχει πολλά τετραγωνικά σε υψηλή τιμή περιοχής.

Το αποτέλεσμα ήταν όταν ήρθε το χαράτσι οι άνθρωπος έπαθε σοκ. Ουσιαστικά ψάχνει να βρει να το πουλήσει, διότι δεν έχει αρκετό εισόδημα για να το συντηρεί και να πληρώνει τους φόρους. Πλέον εντός κρίσης, μου λέει πως προσπαθεί να το νοικιάσει με 900 ευρώ το μήνα και δεν βρίσκει γιατί ως παλαιό σπίτι καίει πολύ πετρέλαιο.
Το να είσαι κληρονόμος δεν είναι καλή δουλειά στην Ελλάδα πλέον.

Επιχειρηματίας όμως; Ακόμα χειρότερα!

Τα αντικίνητρα στο να είσαι επιχειρηματίας είναι τιτανοτρισμεγιστοτεράστια. Μη το ψάχνετε.

Από τον ΚΒΣ των 18.000 σελίδων να ξεκινήσουμε και μόνο φτάνει. Υπόψη ότι τον ΚΒΣ δεν τον τηρούν οι δημόσιες επιχειρήσεις για να είναι και “καλύτερα” ελέγξιμο το δημόσιο συμφέρον. Μόνο οι ιδιωτικές!

Αν είσαι επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας, λοιπόν, το κράτος μας επίσης σε υποχρεώνει να πληρώνεις συνταξιοδοτικές εισφορές, ακόμα και όταν δεν έχεις εισόδημα (με ποινή φυλάκισης και προσωποκράτησης) και φυσικά σε υποχρεώνει να πληρώσεις το 80% του φετινού φόρου ως προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς, λες και υπάρχει κάποια εγγύηση ότι του χρόνου θα βγάλεις πάλι τα ίδια κέρδη.  Επίσης, σε υποχρεώνει να προπληρώσεις το ΦΠΑ είτε το έχεις εισπράξει είτε όχι. {Μα και βέβαια, χρεώνονται όλα αυτά προκαταβολικά! ΕΠΕΙΔΗ δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα έχεις το ίδιο εισόδημα του χρόνου για να σου τα πάρει τότε, σου τα πάιρνει τώρα. Αλλωστε ΤΩΡΑ τα χρειάζεται, του 'χρόνου ποιός ζη ποιός πεθαίνει} Φυσικά αν δεν είσαι ενήμερος στις εισφορές σου όπως το 40% των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, τότε είσαι ανασφάλιστος, παρά το γεγονός ότι το σύστημα υγείας επιδοτείται από τους φόρους όλων. Δηλαδή το Ελληνικό κράτος παίρνει τους φόρους από όλους για να χρηματοδοτεί τη μαύρη τρύπα κλοπής και διαφθοράς που λέγεται Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά δίνει περίθαλψη μόνο σε όσους είναι ασφαλισμένοι!

Αν δεν είσαι ενήμερος με τις φορολογικές σου υποχρεώσεις δεν μπορείς να θεωρήσεις τιμολόγια, άρα δεν μπορείς να πουλήσεις, άρα δεν μπορείς να βγάλεις λεφτά να ξεχρεώσεις αυτά που χρωστάς σε φόρους. Μόνο εμένα κάτι δε μου πάει καλά εδώ; Σε ποιό πλανήτη τα σκέφτηκαν αυτά; Σε ποιό παράλληλο σύμπαν; Αυτός που τα έφτιαξε έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του; Χλωμό...

Επιχειρηματικότητα λέγαμε; Ειδικά αν κάνει κάποιος το λάθος να πουλήσει κάτι στο κράτος, την πάτησε. Χιλιάδες οι περιπτώσεις αυτών που καταστράφηκαν επειδή έκαναν μια δουλίτσα με το κράτος. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα ζουν ακόμη για να το περιγράψουν. Ζουν, μια κουβέντα δηλαδή...

Το κράτος δεν ψάχνει απλώς για χρηματοδότες προμηθευτές - ψάχνει για ηλιθίους. Γι’αυτό και όποιος πουλάει στο κράτος και δεν είναι ηλίθιος, συνήθως το τσακίζει στην υπερτιμολόγηση.

Η κρατικοδίαιτη επιχείρηση είναι σε μια συνεχή κούρσα με το κράτος ποιός θα κλέψει τον άλλον περισσότερο: Ο κρατικοδίαιτος υπερτιμολογεί 3-4 φορές πάνω τις υπηρεσίες/προϊόντα του, και το κράτος του παίρνει τα λεφτά του ΦΠΑ μπροστά, του βάζει κρατήσεις 7%-10% υπέρ “τρίτων” και άσχετων, του εισπράττει το φόρο από τα εικονικά κέρδη του 3 χρόνια πριν του τα πληρώσει, του βάζει πρόστιμα για μουτζούρες και περαιώσεις άλλο 2%-3% επί του τζίρου του, στο τέλος τον πληρώνει με ομόλογα που λήγουν 3 χρόνια μετά, και πριν τα εισπράξει αυτός του κάνει και ένα κουρεματάκι 50% και τραβάει την ημερομηνία πληρωμής στο 2040. Ή αν τα χρειάζεται τώρα για να πληρώσει προμηθευτές, τότε θα πληρωθεί το 12% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων: τιμολόγησες 100, πλήρωσες ΦΠΑ για 100 (δηλ. 23), πληρώθηκες τα μισά σε ομόλογα που έχουν ονομαστική αξία 50+ΦΠΑ (σύνολο 61,5) που όμως αν τα χρειάζεσαι να τα ρευστοποιήσεις τώρα και όχι το 2040, διότι ο προμηθευτής σου θέλει τα λεφτά του αυτή τη δεκαετία και όχι τη μεθεπόμενη, τότε θα πάρεις περί τα 7,38!

Πρέπει να είσαι πολύ ηλίθιος σήμερα για να πουλήσεις στο Ελληνικό Κράτος. Μα πολύ ηλίθιος μιλάμε!

{Γνώμη μου: το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά είναι νομοθετημένα και νομότυπα, σε ένα κράτος "νόμιμο" όπου δεν μπορεί ο κόσμος να αντισταθείμε το παγκοσμίως αποδεκτό επιχείρημα της "χούντας" / της κατάλυσης της "δημοκρατίας" κ.α. χαριτωμένα που θα προσέλκυαν και υποστηρικτές εκτός Ελλάδας.} (βλέπε **, κάτω)


Φυσικά από τους μη-κρατικοδίαιτους, το κράτος παροτρύνει όσους είναι διατεθειμένοι να συναλλαγούν με τους διεφθαρμένους να κλέβουν ατιμώρητα την κοινωνία (παραεμπόριο και μαύρη εργασία και μη έκδοση αποδείξεων μεταξύ άλλων), με προϋπόθεση να μοιράζονται τα κλοπιμαία με τον αρμόδιο διεφθαρμένο δημόσιο υπάλληλο που έχει καθήκον να τους ελέγξει!

Η στάση του Ελληνικού κράτους απέναντι στην επιχειρηματικότητα είναι εγκληματική. Η σημερινή κατάντια της χώρας είναι άμεση συνάρτηση αυτής της στρεβλής και αρρωστημένης σχέσης κράτους-επιχειρηματικότητας. Μάλλον όχι σχέσης - θανάσιμης έχθρας.

Με άλλα λόγια, αν κάνεις το λάθος να γίνεις επιχειρηματίας σε αυτή τη χώρα, και δεν είσαι διατεθειμένος να συναλλαγείς με τη διαφθορά, το κράτος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι(α) του για να σε συνθλίψει! Και σχεδόν πάντα το καταφέρνει, εκτός αν είσαι από τους 20-30 "μεγάλους", οπότε ουσιαστικά σε αφήνει να κάνεις ό,τι θέλεις...

Πιο βρώμικο και διεφθαρμένο σύστημα άσκησης γραφειοκρατικής κρατικής εξουσίας δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει στην ιστορία.

**{Στην παγκόσμια ιστορία. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα όπου το κράτος εκμεταλλέυτηκε το σύστημα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας για να διατηρήσει μία χούντα με όλα τα εχέγγυα και την έξωθεν μαρτυρία κανονικής δημοκρατικής χώρας. 
Οι Σοβιέτ θεωρούνταν γιαλαζτί δημοκράτες και τους απέρριπτε όλος ο κόσμος. Οι λατινο-αμερικανικές χούντες αναγνωρίζονταν /αι ως χούντες. Η Ελληνική Δημοκρατία, ΔΕΝ θεωρείται "χούντα" από κανέναν...}
Ούτε καν στις Σοβιετικές "Δημοκρατίες": εκεί τουλάχιστον δεν σε κορόιδευαν ότι μπορείς να επιχειρηματίσεις. Ήταν ξεκάθαρο πως αν ήθελες να προκόψεις έπρεπε να γίνεις μέλος του κομμουνιστικού κόμματος.  Ούτε στις μπανανίες της υποσαχάρειου Αφρικής: εκεί ξέρεις ότι αν δεις κρατικό υπάλληλο τρέχεις για τη ζωή σου.
{Και στην Ελλάδα το ίδιο ισχύει. Μόνο που οι Σοβιέτ στερούντο νομιμότητας δυτικού τύπου και το ήξεραν... αντιθέτως οι Ελληνες σοβιέτ, έχουν την νομιμότητα που στερούνταν οι άλλοι...}

Εδώ υπάρχουν κάποιοι που ακόμη νομίζουν ότι η επιχειρηματικότητα έχει περιθώρια στην Ελλάδα, και θέλουν να την φορολογήσουν και επί του τζίρου: εε, ρε τζάμπο που τους χρειάζεται..."

Ερώτηση προς τον φίλο Άγη:
Χρειαζόμαστε Βύρωνα και Μπουμπουλίνα ή τον Τζεγκις Χαν;











 

Thursday, 2 August 2012

Εεεεε, καλημέρα εεεε, από το εεεε, Λονδίνο

Είναι μέσα στη πολιτική της ΕΡΤ να επιλέγει άτομα με στέρηση στην επικοινωνία για τη μετάδωση των Ολυμπιακών αγώνων;

Ή άτομα με ειδικές ανάγκες στην ομιλία...

Ή κατατονικούς ανθρώπους; ("Γκολ. Τόθελε το γκολ και να που ήρθε. (...) Πανηγυρίζει... Μάλιστα..."

Ή ανθρώπους που υποδύονται νοητική στέρηση: "You came here to win, ..." (απάντηση: ο,τι θέλετε, no, I just walked in, I saw the lights were on; no, I'm sorry i won & wish to repeat the race....)



Συναρπαστική ΕΡΤ, όπως πάντα. Ξέχασε και έναν αθλητή τζούντο, τον Κο Η. Ηλιάδη, τον οποίο είχε προφανώς ως ήσσωνος ενδιαφέροντος και σημασίας (τι, τζούντο θα βλέπουμε τώρα). Μόλις ο Κος Ηλιάδης κέρδισε ένα χάλκινο μετάλλιο έγινε πρώτη πρωτεραιότητα της ΕΡΤ.


 Συμπέρασμα:
  • Στην Ελληνική ερτ αν δεν έχεις μετάλλιο, ή έστω στήθος, τι να ασχολούνται μαζί σου. 
  • Εκτός κι΄αν είσαι πολιτικός του τρέχοντος αρχι-κόμματος. Οπότε ασχολούνται μαζί σου κατά το δικό σου δοκούν (you're the boss).

Εεεε, ρε (εεεεε) πλάκες, τι να (εεεεεε) πει κανείς!


H Τρώικα γράφεται με 'ωμέγα';

Λογική της ερώτησης: είναι μεγάλοι μάγκες άρα δικαιούνται και μεγάλο "ο";

Διότι αυτοί λένε και εμείς (δηλ οι κυβερνήσεις μας, που ξέρουμε τι .... είναι) πράττουν. No way! Ξυπνάτε(με) ρεεεεεεεεε!

Οι 3κανοί ακολουθούν την πεπατημένη, παίζοντας το ρόλο του του "κακού" για να μπορεί ο "καλός πλην υποτεταγμένος ημεδαπός να πάρει τα μέτρα που εκείνος θέλει.

Κάποιος, κάποια μέρα, πρέπει να πει σε κάποιους πολλούς έλληνες ότι η Τρώικα δεν επιμένει ούτε επιβάλλει συγκεκριμένα μέτρα, ούτε κάν εκατοστά του μέτρα -- μόνο σε συμφωνηθέντα αποτελέσματα με επεμβάσεις που έχει προτείνει η Ελληνική κυβέρνηση και έχει αποδεχτεί η Τρώικα.

Και κάποιος πρέπει κάποτε να πει στη Τρώικα ότι η φοροδιαφυγή είναι μικρή πλέον στην Ελλάδα και ο μαϊντανός του "να τα πάρουμε από τους μεγαλο-...." δεν παίζει. Οι ληξιπρόσθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο είναι, εν πολλοίς, νεκρές οφειλές...

Επίσης κάποιος πρέπει να επισημάνει ότι η Ελλάδα έχει περάσει το πολύ κρίσιμο σημείο στην σχέση ανεργίας - Δημοσίου:

η ανεργάι του ιδιωτικού τομέα είναι μεγαλύτερη από το σύνολο των εργοζομένων στον εγγύς και ευρύτερο Δημόσιο τομέα.

Δηλαδή, εάν είχαν απολυθεί ΟΛΟΙ οι Δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελληνική Δημοκρατία, η ανεργία θα ήταν μικρότερη, το έξοδα μικρότερα και τα έσοδα στα Δημόσια ταμεία πολύ περισσότερα...


Όπως είπε και γερμανός αξιωματούχος (που δεν αναφέρθηκε στα ελληνικά ΜΜ παραπληροφόρησης) είναι άδικο να στερείς σύνταξη από αυτούς που συνέβαλαν -- δηλαδή πλήρωσαν κανονικά για να έχουν τη σύνταξη τους.



Το μόνο που έχω να πω είναι: ευτυχ'ως που ο Πατέρας μου διάλεξε την έξοδό του πέρυσι το καλοκαίρι και δεν υφίσταται το τρέχον ρεζιλίκι της χώρας, για την οποία έφαγε στρατόπεδο συγκέντρωσης...