Το ακατανόητο της ελληνικής Κυβερνητικής & Νομοθετικής ανικανότητας (1)

Μέσα σε τρία χρόνια, τρεις κυβερνήσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας έχουν ξοδέψει τουλάχιστο € 135 δισ. και δεν έχουν επιτύχει τίποτα --τίποτα χρήσιμο για την Ελληνική Δημοκρατία στο σύνολό της.

• Μείωση διοικητικών υπαλλήλων στο Δημόσιο: τίποτα
• Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτω: τίποτα
• Μείωση της φοροδιαφυγής: τίποτα
• Πρόσβαση στην εργασία: τίποτα, είναι περιοριστική
• Να επιτρέψει την λειτουργία Ιδιωτικών Εταιριών Εργασίας: τις περιόρισε

Θέμα: Άστοχοι νόμοι.


Για να καταλάβουμε τους νόμους μας πρέπει να μαντέψουμε τη σκέψη του Δημόσιου υπάλληλου που τους γράφει. Τα αποθημένα του... Τις ελλείψεις του. Τέλος, τον συνειρμικό του κόσμο.
Στο κόσμο του οι άνθρωποι φέρονται όπως ο ίδιος έχει συνηθήσει να φέρονται οι γύρω του. Γράφει το νόμο για να "πιάσει" τους γύρω του που θα κάνουν τις ατιμίες που θεωρεί ότι κάνουν οι γύρω του.

Νόμοι του "κρίνω εξ'Υπουργείου και εξ'ιδίων τα αλλώτρια". Οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις γύρω μου και η δική μου σκέψη και των γύρω μου παίζουν το μοναδικό ρόλο και γράφω με βάση αυτά..π.χ. θέλω βιβλίο νεοπροσλαμβανομένων χειρόγραφο με αυστηρούς κανόνες και πρόστιμα, παρότι οι ίδιοι υπάρχουν και ηλεκτρονικά, σε διάφορα σημεία και υπηρεσίες του ίδιου του υπουργείο εργασίας...

Γιατί; διότι τα τμήματα του υπουργείου δεν επικοινωνούν εργασιακά το ένα με το άλλο (δεν τελούν έργο, μόνο άστοχες κινήσεις, κινούν χαρτιά -- άρα δε μπορώ να ενοχλώ τους συναδέλφους μου για τέτοια πράγματα) και εγώ θέλω να πιάσω τους παράνομους εργοδότες διότι αν ήμουν εγώ θα παρανομούσα, άρα ετσι θα κάνουν και οι άλλοι. Και ετσι θα έπιανα τον εαυτό μου άρα έτσι θα πιάσω και τους άλλους. Βέβαια υπάρχει επιθεώρηση εργασίας, τα δικαστήρια, κλπ. αλλά δεν υφίστανται για εμάς γιατί εργαζόμαστε στο δημόσιο.

Νόμοι του "για να σε πιάσω στα πράσα". Διότι εγώ στη θέση σου θα παρανομούσα και εμένα στη θέση σου έτσι θα με έπιανα. Πρόκειται για εκίμενα των οποίων ο αποκλειστικός σκοπός είναι να πιάσουν -- όχι να ρυθμίσουν.

Νόμοι του "κρίνω εξ'άγνειας τα αλλώτρια" Είμαι τόσο πολύ στο κόσμο μου τόσα πολλά χρόνια που δε μπορώ να διανοηθώ ανθρώπους που ΔΕΝ σκέφτονατι σαν εμένα.
π.χ. νόμος που απαγορεύει την προσωρινή απασχόληση (πλην ελαχίστων περιπτώσεων). Απάντηση υπουργού: "μα όλοι θα το έκάναναν αν το επέτρεπα."
Εξήγηση: εγώ δεν το καταλαβαίνωκαι ο,τι δεν καταλαβαίνω το φοβάμαι και δε το ξέρω. Και έτσι κι'αλιώς μαρέσει έτσι που είμαι, άρα γιατί να επιτρέψω εργασία που μπορείν να γυρισει μια μέρα σε εμένα.
(Απάντηση: για να βρει δουλειά ο κόσμος, βολεμένε και άσχετε πολιτικέ.)


(...συνεχίζεται)

Για τους πολιτικούς της Ελλάδας, για να ασχολούνται μέχρι την επομενη μισθοδοσία. Μπας και δουν οι Ελληνες άσπρη μέρα.