Γιατί στην Ελλάδα ΔΕΝ υπάρχει ουσιαστική ανεργία... 'Η στην ουσιαστική κρατική ΔΕΝ υπάρχει

...διότι οι ιθύνοντες της Ελλάδας, πολιτικοί και συνδικαλιστές, θεωρούν ως "ανεργία" την απόλυση από το Ελληνικό Δημόσιο. 

Διότι ουσιαστική εργασία για την Ελλάδα είναι η απασχόληση στο Ελληνικό Δημόσιο. (Ο ιδιωτικός τομέας αποτελείται από διαπλεκόμενους με πολύ καλά κονέ και πολλά λεφτά -- δεν μετράνε.)

Και στην Ελλάδα ΔΕΝ έχουμε ανέργους του Ελληνικού Δημοσίου.
Ουσιαστικά, λοιπόν, για τα μάτια του Ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος και των εκλγμένων πολιτικών μας, στην Ελλάδα ΔΕΝ έχουμε ουσιαστική ανεργία...

Επί του θέματος αυτού, αναγνώστης του Capital έγραψε ένα εύστοχο σχόλιο: ππαίρνω το θάρρος λοιπόν και παραθέτω την περιεκτική, γλαφυρή και ουσιώδη αυτή απάντηση  που έγραψε ο εμπνευσμένος αναγνώστης panost σε άρθρο του 'Αγη Βερούτη με θέμα την ανεργία στο Capital.. Και ευχαριστώ τον panost που έγραψε τόσο ωραία και για εμένα.


Σχόλιο στο άρθρο  "Πολεμος κατά της Ανεργίας"

""Γιατί να μην ξεκινήσεις ή να μην επεκτείνεις μια ουσιαστική επιχειρηματική δραστηριότητα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα?
Γιατί:
α) Η γραφειοκρατία είναι χειρότερη απο πρίν

β) Τα φορολογικά είναι πιο περίπλοκα απο πρίν

γ) Τα περίπλοκα φορολογικά δεν είναι καν σταθερά. Αλλάζουν συνέχεια. Πάντα προς το χειρότερο. Η τράπουλα ξανανακατεύεται ακόμη και μετά το τέλος της παρτίδας.

δ) Η φαινομενική πολιτική σταθερότητα είναι εξαιρετικά εύθραυστη και πιθανώς επίπλαστη. Οι εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις φαίνονται ακόμα πιο ασταθείς, παρορμητικές και χαοτικές.

ε) δεν υπάρχουν χρήματα, δεν δανείζονται χρήματα

στ)αν υπάρχουν χρήματα υπάρχουν ελκυστικότεροι επενδυτικοί προορισμοι

ε)Μετά από 5 χρόνια κρίσης, το κράτος παραμένει το ίδιο εχθρικό στις επιχειρήσεις.


στ) Υπάρχει μια διολίσθηση του πνευματικου "αέρα" της Ελλάδας προς έναν βαλκανοανατολίτικο απολίτιστο τριτοκοσμικό επαρχιωτισμό και αυταρχισμό.

ζ) Πλαναται συνεχώς στον αέρα μια γενικότερη αίσθηση ανασφάλειας σαν να έπεται συνεχώς καταστροφική χρεωκοπία αναταραχή χάος. Πλανάται πολύ επίμονα.

η) Ακόμη μιλάμε για το αν είναι ασφαλή 1000 ευρώ που έχουν κατατεθεί στην τράπεζα.
Ακόμη δεν γνωρίζουμε αν είναι.
Ακόμη μιλάμε για τα ίδια και τα ίδια που επανέρχονται χωρίς τίποτε να έχει αλλάξει. Μιλάμε πολύ γενικώς

θ)Το πολιτικό σκηνικό φαίνεται εξίσου απροετοιμαστο με τον πολίτη, και εξίσου η και περισσότερο απρόθυμο για οποιαδήποτε λύση. Δεν υπάρχει εστω και στοιχειώδης εμπιστοσύνη κανενός προς κανένα.

ι) Η ελλάδα ΔΕΝ έχει "πρόσωπο" για σοβαρές επενδύσεις. Η εικόνα χαοτικου και ετοιμόρροπου κράτους, χαοτικής και μισαλλόδοξης κοινωνίας που έχει περάσει προς τα έξω έχει κάνει ζημιά.
Επισης η εικόνα "είμαστε διαρκώς στο χείλος του γκρεμου" έχει και αυτή κάνει μεγάλη ζημιά.

ια) Δεν δίνεται η αίσθηση πως η κατακρήμνηση κρατους-πολιτών-κοινωνίας έχει ολοκληρωθεί, έστω και αν έχει ανασχεθεί η ταχύτητα της πτώσης.

Πως να μειωθεί η ανεργία υπό αυτές τις συνθήκες?""


Κατά τα φαινόμενα, η ανεργία ΔΕΝ μπορεί να μειωθεί σημαντικά για πολλά χρόνια. Διότι για να πάρει τα πανω της η οικονομία πρέπει, μεταξύ άλλων, να απολυθούν πολλά άτομα από το Ελληνικό Δημόσιο τομέα.

Η άυξηση των δεικτών της οικονομίας μαςθα σήμαινε τη μείωση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομά αλλά περνά από την ανεργία στο Δημόσιο τομέα...

Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται η άρνηση της λογικής σαν μέσο επιβολής... Με καταστροφικά αποτελέσματα..

Μερική αντιγραφή άρθρου:
Πρόκειται για εξαιρετική αλληγορική περιγραφή του ελληνικού παράδοξου: του να ξεραίνεις τη πλουτοπαραγωγό πηγή και να συντηρείς το καρκίνο. Πετάς σκουπίδια στο πηγάδι και δεν έχεις πλέον νερό -- το δανείζεσαι από άλλον... κ.ο.κ. 

Παγκοσμίως (μάλλον) μοναδική περίπτωση αυτοκαταστροφικού παραλογισμού.
Delirium tremens graecus.

Το άρθρο γράφει και υπογράφει ο φοιτητής Οικονομικών του ΑΠΘ, Παντελής Πρωτόγερος στο 
Capital.gr

(

ΤΟ πλήρες κείμενο περιλαμβάνει και θέμα βιβλιογραφίας - που δεν αναπαράγεται εδώ.

"Σκοτώνουν τις εργάτριες για να σώσουν τους κηφήνες...

1) Σκοτώνουν τις εργάτριες για να σώσουν τους κηφήνες...

Κατά την περίοδο αφθονίας της τροφής οι  μέλισσες μιας κυψέλης ανέχονται τους κηφήνες, αλλά κατά την περίοδο έλλειψης ή το Φθινόπωρο που ετοιμάζονται για την διαχείμαση, πετάνε τους περισσότερους έξω από την κυψέλη, προκειμένου να εξοικονομήσουν τροφή για μεγαλύτερο διάστημα.

Οι κηφήνες μιας κυψέλης είναι απολύτως απαραίτητοι. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει αναπαραγωγή ούτε των ιδίων, ούτε της βασίλισσας ούτε των εργατριών.

Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται από τη φύση τους σε κηφήνες, εργάτριες και βασίλισσες. Χωρίζονται όμως από τους ρόλους που αναλαμβάνουν στα πλαίσια της κοινωνικής και οικονομικής τους εξειδίκευσης και οργάνωσης. Στη βάση της οικονομικής πυραμίδας είναι ο ιδιωτικός τομέας, οι βασίλισσες παίζουν το ρόλο της οικονομικής και πολιτικής ελίτ και οι «κηφήνες» το μηχανισμό σταθεροποίησης και αναπαραγωγής του συστήματος. Σε μια κοινωνία ο μηχανισμός σταθεροποίησης και αναπαραγωγής είναι οι υπηρεσίες ασφάλειας, υγείας, εκπαίδευσης κλπ.

Ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορούσε να ευημερεί αν δεν υπάρχουν κανόνες που τους θέτει και επιτηρεί την εφαρμογή τους η πολιτεία. Η οικονομία ευημερεί όταν υπάρχουν σαφείς κανόνες και δημοκρατική (σε αυτή την ιστορική φάση) νομιμοποίηση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πυραμίδας. Στα μη δημοκρατικά  καθεστώτα υπάρχουν άλλου είδους νομιμοποιήσεις ή επιβολές.

Στις ανθρώπινες κοινωνίες όπως και σε αυτές των μελισσών και άλλων ειδών όταν υπάρχει αφθονία τροφής (οικονομική ευημερία) ο αριθμός αυτών που  παρασιτούν αυξάνεται, στις εποχές της κρίσης δεν τους πετάνε στον Καιάδα, αλλά τους αναγκάζουν να αλλάξουν απασχόληση και ρόλο.

Σε όλες τις κοινωνίες όταν προκύπτει κάποια οικονομική κρίση μειώνονται οι θέσεις εργασίας στο δημόσιο, στο δευτερογενή τομέα και τις τράπεζες, μειώνονται οι μισθοί, γίνονται μεταρρυθμίσεις για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να διευκολυνθεί η στροφή στις παραγωγικές δραστηριότητες.

Όλα αυτά συμβαίνουν παντού εκτός Ελλάδας.

Αν η Ελλάδα ήταν κυψέλη μελισσών σύμφωνα με τα πεπραγμένα της τελευταίας κρίσης θα πετούσαν έξω τις εργάτριες και θα μείωναν τις μερίδες στους κηφήνες.

Στην κυψέλη Ελλάδα χρειάστηκε να μείνουν χωρίς δουλειά 1,5 εκατ. «εργάτριες» μέχρι να αποφασιστεί να  τεθεί για πρώτη φορά θέμα να απολυθούν οι κηφήνες και μάλιστα με παχυλές αποζημιώσεις... Το παράδειγμα της διαφορετικής αντιμετώπισης μεταξύ των 1000 ανέργων της αρτοβιομηχανίας Κατσέλης και της ΕΡΤ ήταν χαρακτηριστικό της υποκρισίας και της σύγχυσης της ελληνικής κοινωνίας τις τελευταίες μέρες.

Επιπλέον, αν η Ελλάδα ήταν Κυψέλη οι κηφήνες ενδεχομένως θα επαναπροσλαμβάνονταν με τρίμηνες συμβάσεις... και μετά τρεις μήνες ποιος είναι σε θέση να προβλέψει τι θα συμβεί.

Σε όλα τα κράτη της γης όταν μειώνεται η «τροφή», η οικονομική δραστηριότητα και τα έσοδα κλπ,  το κράτος μειώνεται για να αφήσει πόρους για τον ιδιωτικό τομέα. Κατά κάποιο τρόπο μιμούνται τα όσα συμβαίνουν σε μια κυψέλη.

Στην Ελλάδα κάνουμε το αντίθετο. Πετάμε εκτός τις εργάτριες (ιδιωτικό τομέα) και προσπαθούμε να μην πεταχτεί εκτός ούτε ένας «κηφήνας». Έτσι όμως η τροφή θα συνεχίσει να μειώνεται και οι εργάτριες να πετάγονται εκτός...

Μοιραία κάποια στιγμή θα μείνουν μόνο οι κηφήνες με τη βασίλισσα χωρίς κανένας να φέρνει τροφή.

Μοιραία η κυψέλη θα καταρρεύσει όσο καλή αναπαραγωγή και αν εξασφαλίσουν οι  πολυάριθμοι κηφήνες.  Όταν τα έμβια όντα πεινούν ξεπερνούν τις όποιες αναστολές της κοινωνικής συμβίωσης. Ο κανιβαλισμός είναι το πρώτο στάδιο της πορείας προς τη διάλυση.

Στην Ελλάδα τα πράγματα λαμβάνουν χώρα κατά αυτό τον παράδοξο τρόπο γιατί εδώ και πολλές δεκαετίες έχει κυριαρχήσει μια παρασιτικού χαρακτήρα αριστερή ιδεολογία, αφηρημένης εξίσωσης μεταξύ εργατριών, κηφήνων και βασιλισσών, υποτίθεται στην βάση των παραγωγικών εργατριών θεωρητικώς, αλλά επί της ουσίας στη βάση των αντιπαραγωγικών κηφήνων.

Βασικό επιχείρημα αυτής της αριστερής παρασιτικής ιδεολογίας είναι η πεποίθηση πως το μέλι που είναι αποθηκευμένο στις κερήθρες αρκεί για την θρέψη της κυψέλης και την ενδυνάμωση των κηφήνων για να βγουν για την συλλογή γύρης.  Στην Ελλάδα όμως το υψηλό χρέος δείχνει πως το δικός μας «μέλι» έχει εξαντληθεί προ πολλού και έχουμε εξαντλήσει και το δανεικό...

Στην αριστερά πιστεύουν πως αν δεν πειράξουν τους πολυάριθμους για τις δυνατότητες της κυψέλης κηφήνες και μετατρέψουν και τις εργάτριες χωρίς απασχόληση σε κηφήνες θα βγούμε από την κρίση.

Το πιθανότερο είναι να μπούμε πιο βαθιά στην κρίση, με μόνη διέξοδο τότε μια ολοσχερή κατάρρευση του τύπου που βίωσαν οι σοβιετικές κοινωνίες, με λιμούς, πορνεία και άγρια εγκληματικότητα.

Αν η ΕΡΤ αντιπροσωπεύει το σκληρό πυρήνα της ελληνικής «κηφηνοκρατίας» τότε βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο μηδέν της προετοιμασίας της κυψέλης για τη διαχείμαση που θα της επιτρέψει να επιστρέψει στην ανάπτυξη την Άνοιξη...

2) Το φάντασμα των εκλογών...

Η δημιουργία νέας κυβέρνησης έδωσε μια ανάσα στην αγορά, κατά την πρώτη συνεδρίαση που ακολούθησε. Καλύτερα να περιμένουμε όμως μέχρι να αποσαφηνιστούν τόσο οι διαθέσεις της κυβέρνησης όσο και των διεθνών επενδυτών, μέχρι να βγάλουμε συμπεράσματα για το τι μέλλει γενέσθαι..."

ΣΗΜ:

Αν μη τι άλλο, διαβάζουμε το κείμενο ατόμου υψηλού βεληνεκούς -- που έχει ελληνική υπηκοότητα!!! 

Να δούμε που θα απασχοληθεί ο φίλος μας όταν με το καλό αποφοιτήσει...