Wednesday, 25 June 2008

"This country's finished..."

Αρχίσαμε τις φωτιές πάλι.

Γιατι έχουμε το δικαίωμα στη φωτιά. Να ψήσουμε λουκάνικα. Να κάνουμε μπάρμπεκιου. Να κτίσουμε κι'εμείς κανα σπιτάκι που όλα δασικές περιοχές είναι... Να προλάβω και μετά ας μη ξαναπιάσει φωτιά.

ΦΩΤΙΑ! Ήρεμα, το Κράτος θα μας σώσει πάλι!

Βέβαια, αντί να κρίνουμε, να αναλογιστούμε ότι η Ελλάδα σεν έχει πρακτικά λειτουργούσα "κρατική μηχανή -- κρατική αμηχανία, ίσως, αλλά "μηχανή" ουδεμία.

Άρα, απορίας άξιον αλλά και θαυμαστόν που όταν πιάνει φωτιά, καταφτάνει πυροσβεστικό ου πολύ μετά την είδηση. Πως διάολε το κάνουν;;;

Εδώ, στη Κηφισίας της πρωτεύουσας Αθήνας, ένα νεκρό γατάκι στο ύψος της Αστυνομίας πριν το Υγεία κείται 17 μέρες στην άκρη του δρόμου στο κεντρικό διάζωμα. Είναι εκεί πάνω από δυο εβδομάδες!!! Περνάνε άνθρωποι σε αυτοκίνητα και κάποιοι το δηλώνουν. Μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη διαδικασία για να μαζευτεί το νεκρό γατάκι, γεράσαμε...

Το πως σηκώνεται πυροσβεστικό αεροπλάνο είναι θαύμα της συγχρονης ελληνικής Διοίκησης.

Monday, 23 June 2008

Υπερήφανος χορηγός....

Τώρα που το "Ευρώ" ποδόσφαιρο -- τηλε-ελληνιστί το γιούρο -- βαίνει προς το τέλος του χωρίς την εθνική μας ομάδα, όλοι οι "περήφανοι" χορηγοί που έσπευδαν να μας πουν πόσο πατριώτες ήταν -- άρα και να προτιμήσουμε τα προιόντα τους, σίγησαν:

Δεν τους έλαχε, των χορηγών δηλαδή, να σηκώσουν το τρόπαιο εφέτος!


Από τη πλευρά μας, εμεις ας χαρούμε που η Εθνική μας ομάδα πήρε σχεδόν τζάμπα χρήμα και ας είναι υποχρεωμένοι οι ποδοσφαιριστές να διαφημίζουν τους χορηγούς... τι να κάνουμε, το χρήμα έμεινε.

Το μόνο άλλο που έμεινε πλέον είναι ο εξευτελισμός της λέξης "υπερηφάνεια".
Αν τώρα είμαι περήφανος για κάτι, ποιά άλλη λέξη πρέπει να χρησιμοποιήσω, αφού η πρωτότοκη έχει πλέον χάσει την εννοιολογική της ουσία;;


Thursday, 12 June 2008

Ο χειρότερος εφιάλτης μιάς λέξης...

...Είναι η προσάρτησή της από Μαρκετίστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Marketing προιοντικό είτε καταναλωτικού προιόντος είτε πολιτικού... ή ακόμη και υπηρεσίας.

Η λέξη χάνει το νοημά της, εκφυλίζεται και δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί όπως παλιά...

Βλέπε π.χ. τις λέξεις περιβάλλον και ευαισθησία:
"...να αναπτύξουμε την περιβαλλοντική ευαισθησία στο Λαό της Ανω ... (Κυψέλης, Μεράς, κλπ)"

Βλέπε, π.χ. τη λέξη "υπερηφάνεια":
"περήφανος χορηγός της Εθνικής Ομάδας ΧΨΩ"

Βλέπε, π.χ. τη λέξη "σεβασμό":
"υπηρεσίες χωματερής "ο Αχόρταγος", με σεβασμό στο περιβάλλον και τη παράδοση"

Βλέπε, ιστορικά, και τη λέξη διαφάνεια: κάποτε έλεγες "τι διαφάνεια που έχει το περιβάλλον εδώ" και το νόημα ήταν εμφανές.
Τώρα πλέον, εδώ και +10 χρόνια, ερωτάται κανείς τι υπαινίσσεσαι;

Monday, 9 June 2008

Ακρίβεια, Σεισμός και... "με σλάς στο μπακχαντ, ένα γουίννερ ντροπ σοτ..."

Εεεεε, πως;;; Ναι καλά ακούσατε, διαβάσατε. Ετσι περιγράφεται ο τελικός αντισφαίρησης στο Ρολάν Γκαρός στα ελληνικά, από έναν λεξιπένητα (ή/και, αλλέως, περιορισμένο ως προς την επικοινωνία) εκφωνητή και παρουσιαστή κάποιας από τις ΕΡΤ.

Πέρα από τα συχνά σαχλά σχόλια που κάνει -- που έστω, ενίοτε είναι εγκυκλπαιδικά ευπρόσδεκτα και περισσότερο κατανοητά (του τύπου: "ο Φέντερερ στο σερβίς, προσπάθεια να κερδίσει το παιχνίδι. Αν κερδίσει, το σκορ θα είναι..." Επαναστατική διαπίστωση!) Πλην όμως, για τους πολύ-γλωσσους ου μην αλλά και γνω΄στες της ελληνικής προφοράς στα αγγλογαλλικά, ο εν λόγω αποτελεί τεράστια βελτίωση έναντι μίας κυρίας που εκφωνούσε χωρίς να μπορεί να πετύχει ούτε τα ονόματα των παιχτών (!) οι οποίοι είναι μόνο δύο ή 4 ανά παιχνίδι...

Όλα αυτά 30" μετά το αντιλαϊκό και καταστροφικό χτύπημα στη περιοχή Ανδραβίδας του γνωστού υπηρέτη-λακέ των Μεγάλων Δυνάμεων, Εγκέλαδου . Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο εγκέλαδος παίζει κάποιου το παιχνίδι.
Τσέκαρε κανένας μήπως παίζει κι'εδώ η Ζήμενς; Το κόλπο είναι γνωστό: προκειμένου να ξεχαστεί το πράγμα, πετάς μιά (θεο)Καπιταλο-μηνία για να στραφεί αλλού η προσοχή του κόσμου...

Και όλα αυτά εν μέσω ακρίβειας από την οποία δεν φαίνεται διαφυγή.
Εμείς (οι από τη μέση και, κυρίως, από κάτω) είμαστε φτωχοί. Πριν από 10 χρόνια ήσαν καλύτερα τα πράγματα. Και να δεν έχουμε φροντίσει να έχουμε... όσο και να προσέχουμε, δεν...

Τελικά, μήπως να παρακολουθήσουμε το τέννις (εεε, εγγλέζικο που σκίζει!), το ποδόσφαιρο και... χου κέαρς για το τι γίνεται στον έξω κόσμο. Άλλωστε ο ΕΡΤιανός κύριος που μας περιγράφει τα σπιν, τα σλας και τα γκεϊμς του κεντρικού κόρτ (σέντραλ κόρτ) και όχι μόνον, μας μαθαίνει κάτι πέρα από τα τηλε-αγγλικά: ότι και τη γλώσσα να μη ξέρεις και ευφράδεια να μη έχεις, μπορείς να πιάσεις δουλειά στην ελληνική τιβι, ακόμη και τη κρατική!