Ωραία πράγματα, λεβέντικα

Η εικονιζόμενη νεαρά κορασίδα παρατίθεται υπέρ της εμπνεύσεως του πνεύματος σας -- έμπνευση την οποία δεν μπορεί η Ελλάς από μόνη της να μας προσφέρει επί του παρόντος.

Αυτή η κορασίς αποτελεί το πρώτο ωραία πράγμα.

Η αύξηση της φορολογίας -- αντί για τη μείωση των εξόδων, αντί για τη μείωση των 800 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων - μάλλον την αύξηση τους -- είναι άλλο ωραίο πράγμα: λεβέντικο.

Η εισαγωγή από το εξωτερικό και εγγραφή νέων ψηφοφόρων είναι μαγικό πράγμα: μάγκικο και αποτελεσματικό.

Η μετονομασία του Υπουργείου Εσωτερικών (δηλαδή, "της ένοπλης κρατικής εξουσίας") σε Προστασία του Πολίτη, είναι επίσης ωραίο πράγμα, λεβέντικο, και δροσερό. Το κάναμε κι'εμεις στη μετ εφηβική εποχή: "αλλάζοντας το όνομα, περνάς μήνυμα". Ουάου!

Τραβώντας λεφτά από τις τράπεζες μειώνεις τη ρευστότητά τους κι'ετσι δεν θάχουν να δώσουν και μπόνους. Υπέροχα πράγματα!


Πέραν από το να δίνει ποιητικά ονόματα σε Υπουργεία, και να πετά μηνύματα για το κυνήγι της μάγισσας ("θα τα φάμε από τους πλούσιους και θα τα δώσουμε στους δικούς μας!") -- η κυβέρνηση αυτή ξέρει να κάνει τίποτα.

Δηλαδή πέραν του να μιλά.

Π.χ. την κατα τάλλα θαυμασία Κα Κατσέλι (αυτή επί των εμπορικών) θα μπορούσαμε να μη τη βλέπουμε στη θέση αυτή;

Δεν υπάρχει κανένας στο ΠΑΣΟΚ με εργασιακή εμπειρία, να πάει στη θέση της;; Για να ξέρει πως γίνεται ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ η αύξηση των εσόδων.
Στα λόγια, το ξέρω κι'εγώ.

Αλλιώς, ας μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας, όσο είναι ακόμη ανοικτά τα σύνορα, κι'ας φεύγουμε σιγά-σιγά.

Φάσεις της Ελληνικής Ιστορίας

Μέσα από τα πλαίσια (χιλιο)μέτρων εξόδου από την οικονομική κόλαση, την φορολόγηση των πλουσίων (βλέπε, των άνω των € 40.000) και τη πάταξη των μεγιστάνων του πλούτου, ένα μόνο θέμα έρχεται στην επιφάνεια:

η επιθυμία, όχι να αυξηθεί το «κοπάδι» μας, αλλά να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα…

Ωραία.

Βέβαια, "πλούσιοι", νοούνται αυτοί τους οποίους δεν φοβούμαστε να πιάσουμε... δηλαδή, όχι οι πραγματικά πλούσιοι αλλά οι μεσαίο-αστοί. Με άλλα λόγια: μεσαίο-αστοί είναι αυτοί οι οποίοι είναι κοντά στο επίπεδο των πολλών φτηνό-ελληνάρων -- αλλά τους οποίους ΔΕΝ μπορούν να φτάσουν.


(αντί να παίζεται το παιχνίδι "τώρα σ' έπιασα στη φάκα"):

* Γιατί κανείς δεν πάει να ζητήσει λεφτά από τους βαθιά πλούσιους;;; Γιατί να τους τα πάρεις... ξέχασέ το.
* Γιατί δεν μειώνουν το προσωπικό που παίζει στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα (τώρα ~800.000).
* Γιατί δε κόβουν τις μίζες στο Δημόσιο; θα εξοικονομηθεί 7-8% στις δαπάνες του Δημοσίου.
* Γιατί δε καταργείται η μονιμότητα των Δημοσίων υπαλλήλων;

Επειδή δεν είμαι πλούσιος, καλούμαι να πληρώσω διαδοχικές νύφες...

Επειδή στήσαμε την Ελλάδα για να οικονομήσουμε, τώρα που φαλίρισε η χώρα, όσοι δεν προλάβανε να οικονομήσουν την έχουν βάψει! Οι άλλοι, αυτοί που κονομήσαν, φεύγουν για Νότιο Γαλλία και Ελβετία.

Η κυβέρνηση του εξωφύλλου;;;

Η νέα μας κυβέρνηση κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού για να "γράψει" στα μέσα τα τηλεοπτικά και να χτυπήσει τζάμπα εξώφυλλα;;

Ή, αλλέως πως, τι νόημα έχουν οι δακρύβρεχτες σαχλαμάρες και δηπερί απασχόλησης ;

Όλες οι προσλήψεις (σημ: λόγω ελληνικής κρίσης υποτίθεται ότι καμία πρόσληψη δεν θα γίνει στο Δημόσιο...) μέσω ΑΣΕΠ;;

Πρόκειται για θέμα μετατόπισης του λαδώματος προς τους μετέχοντες του Ασεπ;



Ή συνεχίζουμε αιώνια στο δρόμο της νεο-ελληνικής συνωμοσίας: βγάζω νέο νόμο για να στη φέρω...


Μπα.
Μάλλον για εξώφυλλο και καν'να καλό βαθμό από τηλεπαρουσιαστή αποσκοπούν.

Στο μεταξύ, εμείς, όλοι μαζί, καλό θα είναι να βρούμε διέξοδο μόνοι μας...


οι ΜΜΕ και οι πολιτικοί μας, έστησαν μία χώρα για να 'κονομήσουνε

Η ευτυχία του να είσαι Σαμαράς...

Μεγάλη δουλειά να είσαι Σαμαράς.
Οχι βέβαια στο επάγγελμα, αλλά στο όνομα.
Ο Κος Αντώνης Σαμαράς (Κολλέγιο '70, Amherst), μετά από πολλά χρόνια απραξίας και μετά από πολλές αποτυχημένες πολιτικές ανοίξεις γυρνά πανηγυρικά: είναι ο νέος αρχηγός του, κατά πάσα πιθανότητα, μεγαλύτερου αυτοτελούς κόμματος στην Ελλάδα. Αριστερά εικονίζεται ο Αντώνης μετά της Λένας (God Bless her family money!) και κάποιους παρακαθήμενους.

Αλλά και ο άλλος αδελφός Σαμαράς, ο Αλέξανδρος (Κολλέγιο '67, Amherst), τα πάει πολύ καλά -- καλύτερα κατά τη γνώμη μας από τον εικονιζόμενο Αντώνη. Είναι Πρόεδρος του Ελληνο-αμερικανικού εκπαιδευτικού ιδρύματος -- αλλέως πως του Κολλεγίου -- έχει κατασκευαστική εταιρία που αναπτύσσεται ραγδαία με μέτοχο τον Όμιλο Κοπελούζου και είναι πλεον καλά στην υγεία μετά από σοβαρό καρδιακό επεισόδιο στην αρχή του 2009.


Δεξιά στη φωτό, εμφανίζεται ο Αντώνης μετά του νυν πρωθυπουργού της Ελλάδος Γιώργου Παπ/δρέου (Κολλέγιο χ'71, Amherst) τώρα, επίκαιρα. Παλιά, οι Sam & Pap παίζανε σε συγκρότημα μαζί.

Και τώρα παίζουν μαζί... πλην όμως, παίζουν διαφορετική μουσική σε διαφορετικό κοινό.




Όπως και να'χει το πράγμα όμως, αξίζει να λέγεσαι Σαμαράς!

Η, για να το πούμε αλλιώς, η "Αφοι Σαμαράς" σκίζει!

Αλήθεια! Συγχαρητήρια.


(By the way, Αντώνη μέμνησω τους φίλους, συμμαθητές και συναπόφοιτους! )