Η Σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας έχει πετύχει επικοινωνιακό θαύμα: λέει αρλούμπες, κάνει αηδίες, καίει κόσμο, οι πολιτικοί της σφυρίζουν ανέμελα δηλώνοντας ο,τι τους κατέβει τη κάθε στιγμή και... είναι ακόμη εκεί!
Για τις άλλες δράσεις της κυβέρνησης, παραθέτω κομμάτι απο άρθρο του φίλου Άγη Βερούτη στο Capital:
Στραγγαλίζοντας τον μικρομεσαίο:
...Το μόνο κομμάτι που έχει υλοποιήσει η κυβέρνηση αφορά την αύξηση της φορολογίας στα όρια των αντοχών των μικρομεσαίων, ενώ οι ορδές των κομματικών στρατών παραμένουν ανέπαφες μετά τις οριζόντιες περικοπές που ξεπερνούν είτε με την άξαφνη προαγωγή ολόκληρων οργανισμών (!?), είτε με πλαστές υπερωρίες. (σημ TVDemocracy: αύξηση υπερωριών στο Δημόσιο τομέα κατά 16.7%)
Το όλο θέατρο περί συρρίκνωσης του δημοσίου, περί δήθεν μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις, περί περιστολής των δαπανών του κράτους δια του Καλλικράτη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά θέατρο! Ένα χρόνο μετά την πτώχευση του κράτους του Υπαρκτού Σουρεαλισμού, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων δεν μειώθηκε κατά 50.000 όπως προέβλεπε η συνταξιοδότηση σημαντικού αριθμού των, αλλά αυξήθηκε κατά 6.500 αν ενθυμούμαι σωστά από πρόσφατη δημοσίευση στο Capital. Από τους 13.500 δημόσιους οργανισμούς που καταμέτρησε ο κ. Πάγκαλος δεν έκλεισε κανένας! (άντε η ΑΓΡΟΓΗ της Νέας Δημοκρατίας).
Από τους 121 δημόσιους οργανισμούς που είναι χωρίς αντικείμενο, π.χ. ο Οργανισμός Αποξήρανσης Λίμνης Κωπαΐδας που αποξηράνθηκε το 1932, δεν έκλεισε ούτε ένας εδώ και ένα χρόνο! Πληρώνουμε διοικητικά συμβούλια και υπαλλήλους που ποτέ δεν πήγαν στη δουλειά που τους πληρώνουμε, απλούστατα διότι η δουλειά αυτή είναι ανύπαρκτη! Ένα χρόνο μετά το μνημόνιο συνεχίζουμε να πληρώνουμε ανύπαρκτους οργανισμούς!
Βέβαια εδώ δίνουμε 16 μισθάρες στους υπαλλήλους της Βουλής για να πηγαίνουν εναλλάξ, μέρα παρά μέρα στη δουλειά. Το πλιάτσικο συνεχίζεται ανενόχλητο.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η απόκλιση στον προϋπολογισμό που θα κληθούν οι μικρομεσαίοι να καλύψουν, προέρχεται από την ανικανότητα ή μάλλον σωστότερα από την απροθυμία της κυβέρνησης να μειώσει το μέγεθος του γραφειοκρατικού Λεβιάθαν από όπου αντλεί τις ψήφους της επανεκλογής της.
Διαφωτιστικό είναι το παράδειγμα που μου περιέγραψε γνωστός μου, που πρόσφατα είχε πάει για κάποια δουλειά στο ασφαλιστικό ταμείο του. Μου περιέγραψε λοιπόν την εξής στιχομυθία που διαμείφθηκε μπροστά του από δύο κυρίες δημοσίους υπαλλήλους που αδιαφορούσαν για την παρουσία του, αυτολεξεί:
-Κούλα! Μου έβαλες υπερωρία για χθες;
-Βέβαια, κάθε μέρα στη βάζω!
-Να τη σβήσεις γιατί δήλωσα ασθενής χθες, είχα κάτι δουλειές.
-Καλά που μου το είπες.
......"
Αυτά τα ωραία.
Το άρθρο ΔΕΝ αναφέρει, βέβαια, τις επιτυχίες της Ελληνικής κυβέρνησης:
α) πέτυχε να διασώσει τις θέσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων με μικρές θυσίες στις βασικές αποδοχές.
β) πέτυχε να βολέψει ~6.500 πιστούς οπαδούς της.
γ) πέτυχε να περάσει το μήνυμα περί μείωσης του Δημοσίου τομέα
δ) πέτυχε μα περάσει το μήνυμα ότι η χώρα πάει πολύ καλύτερα -- σχεδόν καλά πλέον -- χωρίς να χρειαστεί να εξηγήσει γιατί κάθε εβδομάδα πάει χειρότερα από ότι την προηγούμενη
ε) πέτυχε να γαλουχίσει τους έλληνες στο ότι, άλλο τι λέμε, άλλο τι κάνουμε, άλλο πόσα κάνουμε, άλλο πόσα κονομάμε.
Σας φιλώ άπαντας.
Posts
No comments:
Post a Comment