Η αίσθηση του ανησυχητικού...

Ο  Στο πρόσφατο άρθρο "Η αίσθηση του γελοίου" στην άκρως ενδιαφέρουσα on-line εφημερίδα Athens Voice, ο Θάνος Τζήμερος αναφέρει με χιούμορ & γλαφυρότητα:

"...Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η νέα κυβέρνηση συναγωνίζεται σε φάλτσα τα ιστορικά πλέον «Παρατράγουδα». Ο νέος εθνικός σταρ, με το ρηξικέλευθο ντύσιμο και την ανάλογα φιλάρεσκη τηλεοπτική περσόνα, κατάφερε να γίνει σε δύο εβδομάδες ο περίγελως της οικουμένης. Δεν το αντιλαμβάνεται και συνεχίζει αγέρωχος, καθώς δεν υπάρχει κανείς στην παρέα να του το πει. (...)
Και βρίσκουν όλοι (οι κβερνητικοί παράγοντες) μαζί απολύτως φυσιολογικό να διώχνουν την τρόικα προσκαλώντας το (τη) «τεχνικό κλιμάκιο», να σκίζουν το μνημόνιο βαφτίζοντάς το «γέφυρα» και να είναι περήφανοι στον ρόλο του τσαμπουκά-επαίτη, του... αξιοπρεπούς ζήτουλα, που καταγγέλλει τους εταίρους ως τοκογλύφους όταν του τα δίνουν με 1,5% επιτόκιο και ως εκβιαστές όταν δεν του τα δίνουν! Εκστασιάζονται μ’ αυτές τις ασύμβατες με τους φυσικούς νόμους ουρανομήκεις ηλιθιότητες που καταργούν κάθε πλαίσιο λογικής..." (...) Τώρα, αυτό το θίασο των trash (...) εκπομπών, ο... σοφός λαός τον έβαλε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων."

Δική μου άποψη είναι ότι η έλλειψη κάθε αυτογνωσίας και αντίληψης της γελοιότητας είναι ανησυχητική.

Πιο πολύ απ'όλα όμως με ανησυχεί το ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου στην Ελλάδα καταπίνει μετά χαράς τη παραπληροφόρηση και τη κατσαπλιά και θεωρεί ότι η αγένεια και η έξωθεν μπουρδολογία αποτελούν ηρωισμό.