Συμβολική επεξήγηση της στάσης της Ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα θέματα

Ελλάς προς εταίρους:

ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΟΎΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ! 

ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΩ Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ

Σαν τον καμικάζε που ου λένε οι άλλοι που είναι ο εχθρός και αυτός πάει αντίθετα.

Και στουκάρει τους δικούς του!

Ο καλύτερος φίλος του εχθρού!

Η Εθνοσωτήρια επανάσταση της 21ης Απριλίου και η τρομοκρατία

Είναι εξόχως συμπτωματικό που η αποφυλάκιση του Σ. Ξηρού, γνωστού δολοφόνου, λαμβάνει χώρα περίπου την ημέρα του πραξικομήματος στην Ελλάδα το 1967.

Δεν είναι συμπτωματικό του τίποτα το γεγονός ότι εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης είπε στο υιό ενός εκ των θυμάτων του εν λόγω Ξηρού, ότι ο μπαμπάς του φταίει για άλλους φόνους άρα... γιατί να μη αποφυλακιστεί ο Ξηρός;;;

Από μόνη της έκρινε, δίκασε και αποφάνθηκε:

-- ότι κάποιος στο παρελθόν υπήρξε δολοφόνος και καταδικαστέος με τη ζωή του!!!
-- ότι το οδούς αντί οδόντος και ζωή αντι ζωής πάιζει στην Ελλάδα εφ'εξής και κατ'αυτήν.
-- δολοφόνοι και τρομοκράτες όλου του κόσμου ελάτε στην Ελλάδα: κάτσε μία 10ετία περίπου και μέτα παίξε τον άρρωστο και θα σε βγάλουμε πρόντο!


 Καταπληκτική αντίληψη.

Στους ΕΛληνες μας αρέσει να ακούμε αυτά που θέλουμε άσχετα αν είναι αλήθεια ή όχι και να μη ακούμε αυτά που δεν μας αρέσει να ακούμε, άσχετα αν είναι αλήθεια.

Αλλά κάποθια γραμμή πρέπει να τραβήξουμε, κάποιο όριο πρέπει να μπε: προτείνω ότι ακόμη και οι 35.7% ψηφοφόροι του σύριζα πρέπει να σταματήσουν όταν το πράγμα φτάσει στο αναίσθητο.

Που μένει η Κα Τασία;;

ή, αλλέως πως, "Μετανάστες όλου του κόσμου, μαζωχτείτε! Πάμε να τη πέσουμε στης κυρά-Τασίας! Στο (αριστερό) δουκάτοτης Ελλάδας!

Ερώτηση: πως μία χώρα με οχλοκρατικό πολίτευμα (υποτίθεται αριστερό) διευθετεί το θέμα τεράστιου κύματος μετανάστευσης; εν προκειμένω, η Ελλάδα (η μοναδική σοβιετική χώρα του πρώτου κόσμου).

Απάντηση: Δεν κάνει τίποτα, κυττάειαλλού και περιμένει να φύγει το πρόβλημα από μόνο του. Στο μεταξύ, λέει και καμμιά μπούρδα δια μέσω εκπροσώπων της (π.χ. η Κα Τασία) για να δείξει πόσο καλά κατέχει το θέμα.

Έχουν μαζευτεί μιλιούνια ξένων από Ασία και κάποιες χώρε της Αφρικής, που "νέμονται ώσπερ άφετοι" -- δηλ περιφέρονται σαν χαμένοι, οι άνθρωποι, πολύ λογικά διτότι τους έχει αναλάβει το Ελληνικό κράτος: με αρμόδιο ηγέτη μία κυρά Τασία (Χριστοδουλοπούλου) η οποία όμως ΔΕΝ έχει αντιληφθεί την ύπαρξη μεταναστών... "δεν υπάρχουν μετανάστες"





Η προσέγγιση της κας Τασίας -- όρταν διαπίστωσε την ύπαρξη μεταναστών -- είναι να τους αδειάζει στην Ομόνοια όπου, κατ'αυτήν (που γνωρίζει καλά το θέμα) "λιάζονται". Μετά... "φεύγουν". Και ψάχνουν να ζήσουν κάπου και όπως και οι Ελληνες άστεγοι, δεν βρίσκουν που να πάμε, και χρησιμοποιούν το πεζοδρόμιο για μπάνιο, τουαλέττα και υπνοδωμάτιο.

Ευαίσθητη και συνειδησιοποιημένη η κυρία Τασίας προτείνει και προτρέπει : "πρέπει να τους βρούμε σπίτια".

Επικροτώ τη σκέψη της για στέγαση των μεταναστών. Μήπως να στεγάσουν και τους έλληνες άστεγους; Έξοχα!

Ας ξεκινήσουμε από την ίδια τη κυρία Τασία: τιμής ένεκεν, ας πάρουμε πρώτα το δικό της σπίτι.


Πόυ μένετε κα Τασία;

Ενα κερί μας μένει...

Καλός μου φίλος, γευσιγνώστης και συμμαθητής, με παρέπεμψε σε άκρως ανδιαφέρον και πολύ ανησυχητικό άρθρο στην Εστία της 6/4/2015 του Αθαν. Παπανδρόπουλου, όπου μεταφέρει τις σκέψεις του Χ. Μακρυνιώτη, ΔΣ της Endeavour Ελλάς τις οποίες αντιγράφω επιλεκτικά με τη σειρά μου:

«Ἡ ἀπορία πλέον δέν εἶναι γιατί ἔφυγαν 200.000 ἀλλά ἄν –ἤ μᾶλλον πότε– θά φύγουν οἱ ἑπόμενοι 250.000 πού εἶναι σέ διαδικασία ἀναζήτησης δουλειᾶς στήν ἀλλοαπή καί οἱ ὑπόλοιποι 800.000 πού δηλώνουν ὅτι τό σκέπτονται ἄμεσα. Αὐτούς, πάντως, μήν τούς κλαῖς. (...) Οἱ νέοι Ἕλλη-
νες πού φεύγουν δέν βλέπουν τούς ἑαυτούς τους ὡς μετανάστες, δέν ἀκοῦνε Καζαντζίδη (συνήθως) καί δέν περιμένουν τήν ERT Sat γιά νά μάθουν τί συμβαίνει στήν Ἑλλάδα. Εἶναι ἄνθρωποι δυναμικοί, πού παίρνουν τήν ζωή στά χέρια τους.»

Επιβεβαιώνω τη γλαφυρή και περιεκτική περιγραφή από ίδια (εμ)πειρία...

Και συνεχίζει για τους πολλούς άλλους Έλληνες που επιλέγουν να εθελοτυφλούν, ή είναι θύματα πρπαγάνδας -- μάλλον, λέω εγώ συνδυασμός των δύο:

«Ἡ (...) κυρίαρχη κοντόφθαλμη, ναρκισσιστική, ἐγωπαθής ἐμμονή τῆς πλειοψηφίας τῶν κατοίκων της (χώρας) νά ἀναζητοῦν παντοῦ ἐχθρούς καί δαιμόνια, ἀποδιώχνοντας τήν ὁποιαδήποτε ἀτομική καί συλλογική τους εὐθύνη, δείχνει κόμπλεξ καί μικρότητα»

Το μόνο που μένει είναι:

Το θέατρο του παραλόγου έπαψε να είναι θέατρο.

Είναι, πλέον, μόνο παράλογο.

Αναφέρομαι στη τάση που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα από τους πολιτικούς μας (και τα συνοδά τους τηλεοπτικά ΜΜΕ) να νομιμοποιούνταιτα παράλογα.

Ο δανειολήπτης που λέει στο δανειστή "εσύ μου χρωστάς",

Ο υπουργός που λέει "θα σου στείλω τρομοκράτες αν δεν μου δανείσεις χρήμα",
Ο υπουργός που παραπονιέται, "γιατί δεν με βοηθάς με το ανρθωπιστικό πρόγραμμα μου" αλλά δεν έχει κανένα πρόγραμμα
Ο πρωθυπουργός που ζητά κατανόηση και αποδοχή για τις προτάσεις του, χωρίς να προτείνει τίποτα,
Ο πρωθυπουργός που ονομάζει τη χρηματική βοήθεια σε εταιρία "ανθρωπιστικό νόμο",
Ο υπουργός που λέει ότι η βαθμολόγηση στη παιδεία είναι ναζιστικό κατάλοιπο
Η κυβέρνηση που επιβραβεύει τη μη πληρωμή φόρων με ευνοϊκή ρύθμιση και το ονομάζει ανθρωπιστική βοήθεια,
Ο άνεργος δεν θεωρείται ότι έχει πρόβλημα
Η κυβέρνηση πουμειώνει συντάξεις υπερηλίκων και πληρώνει 920,000 ευρώ το εξάμηνο σε 83 υπαλλήλους της γραμματείας τύπου και το ονομάζει "ανθρωπιστική βοήθεια"
.........

Υπάρχουν χιλιάδες τέτοια παραδείγματα τζάμπα-ανατρεπτικών κινήσεων και αντίστοιχων δηλώσεων.


Κατ'ουσίαν: ο,τι θέλουμε λέμε, ειδικά όταν πρόκειται για το ανάποδο της κοινής λογικής. Ετσί επιτυγχάνεται μεγαλύτερη εντύπωση.


Σε λίγο οι δύσμοιροι Έλληνες θα αποδεχτούμε ότι ο ήλιος είναι γνώρισμα της νύκτας όπως και οτι όταν ο Γιάννης βάζει τα ρούχα του αλλιώς, αλλάζει κι'ως άνθρωπος.


Μόνο μη τρελαθούμε πριν μονιμοποιήσουμε το παράλογο ως κοινά αποδεκτή λογική...