«Ἡ ἀπορία πλέον δέν εἶναι γιατί ἔφυγαν 200.000 ἀλλά ἄν –ἤ μᾶλλον πότε– θά φύγουν οἱ ἑπόμενοι 250.000 πού εἶναι σέ διαδικασία ἀναζήτησης δουλειᾶς στήν ἀλλοαπή καί οἱ ὑπόλοιποι 800.000 πού δηλώνουν ὅτι τό σκέπτονται ἄμεσα. Αὐτούς, πάντως, μήν τούς κλαῖς. (...) Οἱ νέοι Ἕλλη-
νες πού φεύγουν δέν βλέπουν τούς ἑαυτούς τους ὡς μετανάστες, δέν ἀκοῦνε Καζαντζίδη (συνήθως) καί δέν περιμένουν τήν ERT Sat γιά νά μάθουν τί συμβαίνει στήν Ἑλλάδα. Εἶναι ἄνθρωποι δυναμικοί, πού παίρνουν τήν ζωή στά χέρια τους.»
Επιβεβαιώνω τη γλαφυρή και περιεκτική περιγραφή από ίδια (εμ)πειρία...
Και συνεχίζει για τους πολλούς άλλους Έλληνες που επιλέγουν να εθελοτυφλούν, ή είναι θύματα πρπαγάνδας -- μάλλον, λέω εγώ συνδυασμός των δύο:
«Ἡ (...) κυρίαρχη κοντόφθαλμη, ναρκισσιστική, ἐγωπαθής ἐμμονή τῆς πλειοψηφίας τῶν κατοίκων της (χώρας) νά ἀναζητοῦν παντοῦ ἐχθρούς καί δαιμόνια, ἀποδιώχνοντας τήν ὁποιαδήποτε ἀτομική καί συλλογική τους εὐθύνη, δείχνει κόμπλεξ καί μικρότητα»
Το μόνο που μένει είναι:
Posts
No comments:
Post a Comment