Το μέγα σιχαμερόν, το μοναδικά μιαρό, το ελληνο-πολιτικόό

Αναπαράγω σχόλιο αναγνώστη πάνω στο άρθρο του Κου Α. Βερούτη "Επιτακτική η μείωση θέσεων εργασίας στο Δημόσιο" (περιοδικό Capital) ...

Το σχόλιο του αναγωστη quietstorm στο οικονομικό περιοδικό capital:

""υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην σωστή επίλυση μιας φυσικής εξίσωσης από τους ανθρώπους και στο κατά πόσο ορθός είναι αυτός καθ' εαυτός ο φυσικός νόμος.

Θεωρώ ότι ο Νευτωνας εξήγησε σωστά την βαρύτητα (στα πλαίσια τουλάχιστον της κλασσικής φυσικής) αλλά διαφωνώ με τον νόμο αυτόν καθ' αυτόν, όταν το αποτέλεσμά του βλέπω σε κάποιον που πήδηξε από τον 5ο όροφο.

Διαφωνώ επίσης με την επιστροφή της δραχμής.
αλλά χωρίς την δραχμη δεν λύνεται η "ελληνική εξίσωση"...

επειδή αυτά που συστήνει το άρθρο δεν μπορούν να γίνουν στην ελλάδα.
επειδή η ελλάδα ψηφίζει όποιον την γλυφει και την χαρτζιλικώνει
επειδή η ελλάδα πιστεύει ότι είναι έθνος ανάδελφο και ανώτερο.
επειδη η ελλάδα απεχθάνεται την ρεαλιστική σκέψη και ηδονίζεται με την συνθηματολογία
επειδή η ελλάδα ψυχικά αποτελεί ακόμα τμήμα της οθωμανικής αυτοκατορίας, ακούει τσιφτετέλια, σιχαίνεται τους δυτικούς, αγαπάει την "ανατολη" και είναι ανατολίτικα θρησκόληπτη και ανατολίτικα ραθυμη
επειδή η ελλάδα δεν παράγει τίποτε.
επειδή η ελλάδα είναι ένας μεγάλος σκατόμαγκας.

για τους λόγους αυτούς

η ελλάδα πρέπει να έχει το δικό της ανατολίτικο νόμισμα, καψερό και μίζερο, ώστε αφενός τα macbook προ να είναι απλησίαστα και αφετέρου ο γερμανός που ξέρει πια τι πά να πει "μαλάκας" παρόλο που στο καφενείο το πρωί παραγγέλνει στα αγγλικά "αν orange juice" και ακούει το γκαρσόνι να φωνάζει πάνω από το κεφάλι του στον μπουφετζή "ο μαλάκας εδώ θέλει μια πορτοκαλάδα" να ξανάρχεται και του χρόνου απλά γιατί η πορτοκαλάδα θα του στοιχίζει ελάχιστα.

το άρθρο αυτό είναι δον κιχωτικό... με την έννοια ότι το να ευαγγελίζεσαι στην ελλάδα περιορισμό το κράτους είναι αστείο πράμα...

η ελλάδα μπαλανσάρει σε 2 βασικές πλατφόρμες...

η ελλάδα έφθασε το μαγικό και κοινωνικά σταθεροποιητικό ΜΟΤΟ ΤΩΝ 2/3 με μια μέθοδο με 2 όψεις: μεγάλο δημόσιο / φοροδιαφυγή. Κοινός παρονομαστής και των 2 όψεων η διαφθορά. Το υπόλοιπο 1/3 (εργάτες, χαμηλόμισθοι ιδιωτικοί υπάλληλοι, άνεργοι) μπορούσε να ελπίζει πως κάποια στιγμή το ίδιο ή τα παιδιά του θα ζούσαν το "ελληνικό όνειρο" είτε στην μια όψη είτε στην άλλη.

οι έλληνες ποτέ δεν πίστεψαν στην ευρώπη ή στο ευρώ... το είδαν σαν αρπαχτή... κράτησε 30 χρονακια, φάγαν αρκετοι καλά...

τώρα μας πιάσαν, άιντε να του δινουμε αφού πια χτύπησε ο συναγερμός, ξύπνησε ο ιδιοκτήτης, φώναξε την αστυνομία και δεν μπορούμε να αρπάξουμε κάτι άλλο...

θα ζήσουμε με τα κλοπιμαία στο κρυσφήγετό μας για λίγο μέχρι να ξεχάσουν οι ευρωπαίοι, να αρχισουν να ακούγονται πάλι φιλελληνικές φωνές, οπότε θα ξαναρπάξουμε κάτι...

εκ πρώτης κανείς μπορεί να κάνει το λάθος να εντυπωσιαστεί με την "αυτοκαταστροφική" νοοτροπία όσων φωνάζουν να μην δώσουμε δεκάρα στους Φράγκους και να πτωχεύσουμε...

σε δεύτερη ανάλυση όμως αποδεικνύεται ότι αυτοί που τα λένε αυτά είναι απλά ειλικρινείς με ένα τρόπο.

Το πλιάτσικο τέλειωσε, τρέξτε πίσω στο πειρατικό και ξανοιχτείτε μεσοπέλαγα να ξεφύγουμε. Δεν έχει νόημα να κάνουμε πως μετανοούμε. Ούτε εμείς πιστεύουμε στην μετάνοια, ούτε οι Φράγκοι...""


Αμήν.
Μιαροί, σιχαμεροί, ψεύτες χουντο-κρατικοί, κλεφτοκοττάδες... κλέψε και φύγε και ας σε φτύνουν. Δροσιά είναι.