Ανάπτυξη, αντίσταση και πράσινα άλογα...

ΤΟ σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να έχουμε υπ΄όψη μας μετεκλογικά είναι ότι δεν είναι η στιγμή να ασχολείται κανείς με την ανάπτυξη ιδία δε, όταν η ανάτπυξη δεν είναι θέμα λήψης μέτρων αλλά θέμα απαλλαγής από ήδη ληφθέντα μέτρα: υπερφορολόγηση, στένεμα εργασιακής νομοθεσίας (πλην της μείωσης μισθών), χουντική άντληση κεφαλαίων από την Αγορά, στάση πληρωμών του Ελληνικού Δημοσίου με ταυτόχρονη υποχρέωση εταιριών και ιδιωτών να καταβάλλουν μεγαλύτερους φόρους και προκαταβολικά τέλη...


Οι Ελληνικές εκλογές της 17 Ιουνίου ήταν πάλι ποδοσφαιρικού τύπου, με τους οπαδούς να πανηγυρίζουν τα γκολ της Ν Δ, αλλά το ματς τελείωσε.

Πέραν του ματς, νομίζω ότι η νίκη της ΝΔ στις εκλογές σημαίνει κάτι άλλο:

• ότι υπάρχει μεγάλο ποσοστό ελληνων που θέλουν μια απλή φιλήσυχη ζωή...την οποία φαίνεται να συμβολίζει η ΝΔ.
  Βέβαια, τη φιλήσυχη ζωή που υπόσχεται ενδόμυχα η ΝΔ δεν έχει ποτέ καταφέρει να τη προσφέρει (πλην της τριετίας 2004-07). Βέβαια, ήταν το Πασοκ που υποσχόταν φιλήσυχη ζωή (με λεφτά) στους δικούς του οπαδούς που κυβερνούσε το περισσότερο χρόνο...

•  Επίσης ένα σοβαρό ποσοστό ελλήνων κατάλαβαν ότι, όταν πνίγεσαι, πρώτα διασφαλίζεις την αναπνοή σου και μετά ασχολείσαι με το αν είναι μοδάτο το μαγιώ που φοράς.

ΑΠό την άλλη όμως το 70% των ελλήνων ΔΕΝ αγοράζει τη φιλήσυχη ζωή. Ή προτιμά αυτό που ξέρει από το πρόσφατο παρελθόν -- το δικαίωμα στη λαμογιά* -- ή εθελοτυφλεί και ασπάζεται άλλες, πιο απλές, αντίληψεις της πραγματικότητας.
Κατόπιν τούτου δεν είναι παράξενο που ο Συριζα πήρε το ποσοστό που έχασε το Πασοκ. Υπόσχεται αυτά που υποσχόταν και το παλιό Πασοκ:
100.000 νέα άτομα θα βολευτούν στο Δημόσιο, θα δώσω ("επιστρέψω") χρήματα στο λαό, θα αναμορφώσω την Ευρώπη και, συμπληρώνω εγώ, θα κάνω πάρτυ στο Κόστα Ναβαρίνο με λεφτά του Τσάβες και θα φέρω και θάλασσα στα Τρίκαλα με λεφτά του Πούτιν.


Βέβαια, χρήσιμο θα ήταν αν κάποιος πολιτικός θυσίαζε 24 μήνες πολιτικής σκοπιμότητας μπας και δει άσπρη μέρα η χώρα.

Δύσκολο όμως... η μπούρδα δεν έχει όρια επιρροής πλέον στην Ελλάδα.




Κι'όμως μη ξεχνάμε: οι Έλληνες ψηφοφόροι προσπάθησαν να γυρίσουν την κατάσταση το 2004 ήδη! Ο Κος Κ Καραμανλής έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα καταργούσε το Κράτος όπως το ξέραμε μέχρι τότε. Δυστυχώς δεν το πίστεψε ο ίδιος, ενώ τον πίστεψαν πολλοι ψηφοφόροι.
Με την έλλειψη εμπιστσύνης, την ανικανότητα (η την ελλειπή διάθεση;) της τότε κυβέρνησης Καραμανλή να καθαρίσει τα πράγματα και με την τηλεοπτική εχθρότητα, χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία... Τώρα θα ήμασταν πλέον κοντά στο δρόμο της ανάκαμψης.